„Знам“, реков јас, „многу ми е жал. Никогаш нема да ја заборавам онаа посета на гробиштата крај океанот, каде што лежат двајцата“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Слетавме во темна, густа, длабока и миризлива, топла и леплива ноќ, индиска ноќ, крај океанот, во Гоа.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Нејзината душа беше и силен браник, траен светилник на семејството крај океанот на балканските немирни бранови и темнини.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Имаше толку многу ѕвезди на небото, и уште исто толку се огледуваа во огромната вода, што ми се чинеше дека сме во вселената и дека патуваме со вселенски брод.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)