на (предл.) - изгрев (имн.)

Таа убавина на глетката на изгревот, успеа да ме извади од сета моја огорченост од системот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Зраците на изгревот удираа во неа и трептежот на нејзиниот полн сјај продираше во собата меко и пријатно.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Им благодарам о, Боже, и на тревките и на ветровите и на дождовите и на изгревот и на залезите кои ми беа сведоци за сѐ.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
А муграта тропа на црковни порти И топлите дланки на градителите (пред векови што го граделе храмов) со златните прсти на изгревот ги милуваат кубињата.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Во далечината пробиваа првите црвени зраци на изгревот.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Свеќата на изгревот догорува На сртот играат кентаури И јас веќе се врзувам За соѕвездието на плодот Што некој ми го ставил в рака.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)