Неговата придружба, која беше историја за себе, со амбиции да му се додвори на таткото на нацијата, симулирајќи ја неговата моќ и луцидност, ја играше вистинската улога на комедијата на апсурдот. Кралот Иби, од истоимената фарса на Алфред Жари можеше да му позавиди.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Едноставно, претставите ги делат на комедии и на оние што не се тоа.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)