А тој ја сакаше татковината, ама не можеше да се разбере со командантот на логорот чија и која татковина.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Го ослободија. Ја тука да гние и државата да троши - рече командантот на логорот - ја таму да загине, од една страна е исто, а од друга нека докаже колку ја сака татковината.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Мора да барам прием кај началникот на логорот, нема друго.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Утрото ме водат кај началникот на логорот, Контрашенко, и началникот на безбедност, Рјазин.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Колку голем лицемер, колку голем лицемер, си велам за началникот на логорот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Името е машко, вели, но сопственикот е жена, вели, накај осумдесет носи на душа, вели, кое судии, вели, кое управници на логори, вели, кое по некое ѓубре како тебе, вели, но нашите убиства не ја загрозуваат државата, вели, вие со една парола ќе го кренете народот, вели, не може да си ја затвори устата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Како тоа, вели Барџотис и го вика командирот на логорот, го прашува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дојде и началникот на логорот, Николај Контрашенко.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Расеан низ логорите на северот каде што не се пробива ни здив од медитеранските ветрови по кои сега копнее и тој. Во оваа студена пролет на надежната 1945 која го полага својот априлски вел презаситен со мириси на билки и брмчење на инсекти, онаму, надвор од тријажната станица во која на валкани чаршафи, пред очекуваното ослободување на логорот Берген Белзен - лежи Цви Корец.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Патува со семејството и други логораши во германскиот белзенски транспорт некаде кон Дрезден или понапред кон никаде.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)