на (предл.) - народност (имн.)

А Мајка, со својата добрина, со знаењето јазици, со верската толерантност што си ја имаше всадено уште кај солунските лазаристи, беше сакана, помагана од соседството, без разлика на верата, на народноста.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Со диплома на градежен инженер се вработив во Дирекцијата за обнова и изградба на Скопје и ја градев Народната и универзитетска библиотека, Архивот на Македонија и Институтот за национална историја, Театарот на народностите, Музејот за современа уметност и комплексот музеи на Македонија и други објекти.... Таков пат поминав...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
На каков идеал имав право, јас со деликатниот статус на припадник на народност, на албанската народност, со емигрантско минато?
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Првин станавме политички емигранти, за потоа да се здобиеме со државјанството на новата земја, федералното и републичкото, за потоа да станеме припадници на малцинство, па на народност (поради тоа што имавме и матична татковина)!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Штом е така и штом образувањето на народноста е политичко-механички процес, тогаш се имаат сите нужни услови за одделување на Македонија во самостојна етнографска област: Македонците имаат општа татковина, последнава постепено со реформи се одделува во самостојна политичка целина, во неа има „неколку колца од јужнословенскиот јазичен синџир”, тие колца многу лесно се обединуваат со општото признавање на средното од нив за општо орудие во искажувањето на литературната реч за сите интелигентни луѓе во Македонија и за во книгите и во училиштата.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Да се биде амбасадор значеше да се биде највисок преставник во туѓина на овој конгломерат од народи и народности, значеше навидум да се прифати уште на почетокот една невозможна мисија, уште повеќе невозможна, ако си припадник на народностите, а најпосебно на албанската народност!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)