на (предл.) - просторија (имн.)

Од длабочината на просторијата се крева некој глас Кој вреска?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ги слушам овие водичи - конзерватори со упадливо црни комбинезони како чекорат од едниот до другиот крај на просторијата, запирајќи од еден на друг предмет, неочекувано менувајќи ја интонацијата на гласот, небаре се натпреваруваат во довикување.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Мајка ѝ на Чана набрзина и она си направи крст, а уште повеќе што забележа дека и една друга група од другиот крај на просторијата одеднаш се крена со сѐ пљачки врз себе и се протурка низ луѓето до излезот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Прво, требаше да се исфрлат непотребните предмети, па потребните да се подредат по некоја логика: според нивната намена и намената и капацитетот на просториите и мебелот и, по можност, според барањата на естетиката, иако таа е веќе во голема мера задоволена ако е задоволен предходниот критериум, оти убавото во домот го прави пред сѐ чувството дека е по човечка мера.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Прошета до другиот крај на просторијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Веднаш ме облева ритмичен машки мрмор: во средината на просторијата диво танцуваат дервиши.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Во длабочината на просторијата, под единствениот прозорец однадвор заштитен со метална мрежа, беа наредени три буриња одамна полиени со катран, а лево од нив се наоѓаше биро на чија површина беа оставени четири празни лименки од пиво и неколку папки од црвена мукава, подредени една врз друга.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)