на (предл.) - фантастика (имн.)

Најнапред ќе го забележиме нивото на вистинитоста што ни ја сугерира тој јазик а потем нивото на фантастиката, на легендата, на она што е суштински нестварно.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Сосем блиски по духот, а далечини по формата, се бројните алегории и параболи со елементи на фантастика со ретки содржини, почнувајќи од поетските параболи (Куќа) или кошмарните визии (Писание за ѕвероглавите, Специјалист по чудни болести) и алегориите (Потоп, Студ, Кула, Писмо, Старицата и деветте кучиња) со стокмени значења.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Морав да направам нешто со него.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Книгоиздателствата во овој период немале ниту најмалку доверба во авторите од пулп списанијата; во овој период не е забележен ниту еден случај на фантастика публикувана од реномиран издавач и продавана во книжарници. 94
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Бидејќи бев преоптоварен со теми и книги од областа на фантастиката, решив бидето да биде тајм-машина.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)