Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Тој никогаш не губеше време за релативизирање или пак за рушење на холивудските митови (во митологијата на американскиот филм, не постои вредност која не е успешно пародирана), и од неговите изјави, и уште попрво, од неговиот однос кон протагонистите, можеме да го видиме респектот кон холивудската традиција, особено кон системот на ѕвездите.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Порнофилмовите (увоз од Скандинавија) како и поп-артот (увоз од Англија), значи, беа европски изуми, кои најплодното тло го пронајдоа на американскиот пазар (кој беше поподготвен од нивниот). Couch изгледа екстремно аматерски и во склопот на Ворхоловиот опус.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Ворхол создаде особена митологија собирајќи ги претставниците на њујоршката алтернативна сцена под еден кров.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Во филмовите на американската авангарда имаме наметливо отфрлање и разбивање на сите закони врзани за комерцијалниот филм, не само во однос на естетиката, туку и во однос на чистата техника.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Имено, во Vinyl, 1965, е изведен садо-мазохистички ритуал, а во Couch, 1964, околу каучот во Фектори дефилираат голите претставници на андерграунд сцената, покажувајќи се во различни пози, меѓу другите и Ален Гинзберг, Грегори Корзо, Питер Орловски, како и Џек Керуак; филмот содржи и порнографски сцени, па и експлицитен хомосексуален фелацио - тогаш сè уште незамислив за порно филмовите што почнаа да пристигнуваат од Европа - и не беше наменет за јавно прикажување.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Улогите всушност се свртуваат: бидејќи авторот само ја вклучува (речиси во сите Ворхолови филмови камерата е фиксна за време на снимањето), тој станува објективен и на самата машина (низ грешки) како и на учесниците (низ инциденти) им дозволува одредена субјективност. okno.mk | Margina #15-16 [1995] 99

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Некаде наблизу треба да се вишнее вашингтонскиот обелиск, највисоката градба на американската метропола, симболот на моќта донесен и тука оддалеку, преку помпезниот дух на урбанистичките замисли на Л’Анфан, францускиот архитект и американски револуционер од 18 век, и на градителот на вашингтонскиот обелиск Роберт Милс што го подигнал во втората половина на 19 век – таа извишена тежишна точка на семоќта, пренесена од духот на најдревните градби на денес мртвите градови од фараонски Египет во Африка, преку Париз на ампирот, наполеонската грандиозност и помпезните аксиометриски поставени зданија до кои водат широките булевари.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

И навистина, не само што Хичкоковите американски филмови добиваа сѐ поширока публика, тие во секој поглед беа и полични и позрели, поосмислени и пооригинални, повешто направени и посериозни дела од сите оние што ги создаде во „зрелото доба”.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

ЧАМЕЦ ЗА СПАСУВАЊЕ (1944) Појдовната замисла на филмот е секако да се прикаже во еден микрокосмос (чамецот за спасување), макрокосмосот на американското општество во неговото соочување со нацистичката опасност: наспроти униформираноста на нацистичкот тоталитаризам, што го олицетворува еден противиграч, Вили, стои melt- ing pot-от на разновидните социјални слоеви, народности, убедувања, карактери; преку низата напнати сцени и заострени, понекогаш иронично обоени дијалози излегуваат на видело сите општествени, културни и идеолошки напнатости на американското општество, додека бродоломците конечно не најдат доволно моќ за единствен настап против непријателот.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Ги потврдува дотолку повеќе, што оваа книга беше напишана пред да биде објавен материјалот на американските психијатри. 42 Margina #22 [1995] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Постојано сретнував Американци, можев совршено да го читам планот на Њујорк, го знаев на памет и возниот ред на американските возови, бидејќи од таму порачував каталози, тоа беше моја најомилена забава.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Прво сакал веднаш по бродоломот крај чамецот да заплива неговиот труп, но се исплашил од водата (идејата ја искористил во рекламата за Frenzy, кадешто по Темза плива неговиот труп, но тука е секако заменет со кукла), и затоа проблемот го решил така што до чамецот од остатоците од бродот стигнува весник, во којшто меѓу другото има и реклама за брзо слабеење, со вообичаената слика на дебел маж „пред” и на истиот, но ослабен маж „по” (диетата за слабеење) (весникот има и дополнителна драмска функција: со вестите за германските потопувања на бродови да внесе додатна напнатост и страв меѓу бродоломците).

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Баш во мигов, пак, Краснојарск е домаќин на тајната конференција на сибирските алхемичари кои се договараат како, без никој да дознае, да извезат црвена боја за фустанот на сопругата на американскиот претседател за свечениот прием во Белата куќа во чест на кинескиот претседател, отшто во белата куќа меѓу сите зналци и душкала има и такви кои знаат дека џиш црвената може да џишне на незгодни места, може да џишне мнозина, а богами може да џишне и цели народи, ако алхемичарите се вљубени во џишнувањето.

„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)

Историја: мескалинот е халуциноген амфетамин кој може да се добие синтетички, или од пејотл кактусот (Lophophora Williamsii) кој успева во Мексиканската пустина и на Американскиот југозапад.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Ги обожавам американските ТВ-реклами. Американските ТВ-реклами се дајџестирана, совршено дизајнирана идеологија на американското секојдневие.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Го препознавам лицето на американскиот уредник.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Дури со својот избор на актерите за СТОМАКОТ... Гринавеј не ја следи ембрионалната симболика на американскиот филм, кадешто секој негативен лик мора да биде грд.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Што се однесува до Дишан, може сѐ да се очекува, ништо не беше невозможно.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Ако може да се говори за двете големи влијанија на американското сликарство, можеме главно да споменеме две имиња: Пикасо и Дишан, сето останато е споредно...

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

„Не знаеме што тоа [г. Халперин] прави во училницата“, матно пререче Гери Глен, претседателот на мичигенскиот огранок на Американското здружение за семејни вредности (АФА), но „нечуено е тоа што мичигенските даночни обврзници мораат да плаќаат за предмет чија отворена цел е да ’експериментира’со ’иницијација’ на млади луѓе во самоуништувачки хомосексуален стил на живеење“.21

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Поточно, репликата стана пародија на екстравагантната разочараност, разопчинетост и непочит, начин за театрално покажување „пркосен однос“, средство за ведро отфрлање на американскиот надриинтелектуален морализам како естетско потфрлање достојно за презир.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Чудните дојденци беа облечени полуцивилно, полувојнички, имаа капи слични на американските.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Она што јас би го предложил е да постапиме како извесната Окереке Онике, претседателка на организацијата „Африканците за Обама“, па да собереме, иако населението кај нас не живее којзнае колку подобро од она во Нигерија, пари и да ги донираме во проектот на американските и англиските научници - произведување на невидлив плашт.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Недозволен пазар со дрога постои, но во него не учествуваат малолетници привлечени од високите заработувачки кои ги овозможува криминализацијата.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Ја совладувам американската мимика, ги учам регистрите на американските чувства, како по некој учебник.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Поседувањето и продажбата на дрога се третираат како кривични дела, иако наводните последици на таа политика се мали во однос на американските стандарди.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Во Картагина, во која се наоѓаа речиси сите резиденции и амбасади, а на еден рид беше извишена големата резиденција на американската амбасада, дејствуваа амбасадорите и нивните советници како на свет во мало, во кој беа силно изразени и тогашните делби во светот.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Во тогашен Тунис, во кој завршуваше владеењето на еден од основачите на неврзаноста Хабиб Бургиба, но кој никогаш не ја прикриваше својата апсолутна приврзаност кон САД (крај работниот стол ја имаше сликата на тогашниот претседател на САД Роланд Реган, покрај онаа на Мандес Франс), новиот претседател Бен Али, по историската поддршка на раководството на Југославија, всушност ја добиваше и поддршката на неврзаните, која овие земји бездруго му ја должеа на Бургиба.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Пред десетина дена во резиденцијата ни беше на дипломатска вечера гостин амбасадорот на САД во Тунис и при Палестинската централа Робер Пелетро, кој се сметаше за еден од великаните на американската дипломатија во арапскиот свет.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Беше една од повеќето тајни средби со него во која не ми беше откриена тајната која за некој ден ќе ја открие целиот свет...

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Никогаш не ги заборавивме блиските и срдечни Себастијанови...

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Пролетта 1985 година, кога Израел ќе ги бомбардира позициите на ПЛО во Тунис и седиштето на Арафат, Хабиб Бургиба, во налет на бес ќе побара прекин на дипломатските односи со САД, макар што крај својата работна маса ја држеше сликата на американскиот претседател Роналд Реган.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Наследниците на француската, англиската и на американската револуција, веруваа делумно во сопствените фрази за правата на човекот, за слободата на говорот, за еднаквоста пред законот и слично, па дозволија дури тие фрази да влијаат до извесна мера и на нивното однесување.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Реалноста со сета суровост ја покажува точноста на оценките на американскиот економист и нобеловец Џозеф Стиглиц дека „ретко кога јазот помеѓу очекувањата и стварноста бил поголем отколку во случајот на транзицијата од комунизам во пазарна економија“ 1 и дека „транзицијата не испадна да им користи на сиромашните.“

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Стојам по осум часа на дождот и ги паркирам возилата на американскиот џет-сет: млади плејбои во „естон мартин“, доктори во „јагуар“ и адвокати во „масерати“, криминалци во „кадилак ескалејд“, спонзоруши во евтини „тојота“-модели, богати сопруги во „ес-ју-ви“...

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

На разделба, моите униформирани колеги ме поучија: - Како што гледаш, суштината на американскиот сон не е да добиеш работа - туку да дадеш отказ!

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

Од белите неоантички палати до дрвените викторијански куќички, од мермерните споменици до непрегледните војнички гробишта, од станарите сместени помеѓу империјални столбови до оние што пред тие столбови секојдневно протестираат - насекаде до тебе допира визијата на основачите на американскиот сон, нивните остварени замисли и оние што допрва треба да се остварат.

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

Крај на империите Сведоци сме на крајот на империите, но не само на крајот на советската туку и на американската империја, а без сомневање исчезнува и последниот остаток од француското колонијално царство, а со него и структурите создадени во Африка.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Предметите направени за масите, со врвен квалитет и во ограничен број, постепено се здобиваа со митски ореол и стануваа етикети на поп- митологијата. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 107

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ray Ban Еден од статусните симболи на потрошувачкото друштво во вторава половина на дваесеттиот век во секој случај се наочарите за сонце на американската фирма Ray Ban.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во меѓувреме ја добива Златната роза на Американската академија на уметност и книжевност. Burroughs е класик, џин на авангардната уметност кој смее да го гледа сопственото прогласување за светец.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Рокенрол културата ги присвои митовите за Марлон Брандо и Џемс Дин како дел од својата иконографија, нивните фармерки, кожни јакни и реј бан наочарите.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

На американскиот функционер му било познато настојувањето на нацистичката политика „да ги поттикнат Американците од српско, хрватско и словенечко потекло едни против други“.