Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Затоа е разбирливо значењето на пронаоѓањето на консонантно-силабичкиот систем на писмо, со што започнува нова етапа во развитокот на писмото и се подготвува почвата за формирање на квалитативно нов систем на писмо, алфабетот. 88 okno.mk

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Како и грчкиот прототип, така и готскиот алфабет содржи 27 букви со веќе напомената бројна вредност, при што последниот 27-ми симбол на готската алфабетска низа, кому во грчкиот му одговара еписемонот сампи, се употребува само во својата бројна вредност 900.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Отсуството на дополнителни знаци во готското писмо се објаснува со фактот дека специфично готските фонетски вредности се сместени во рамките на грчката алфабетска низа по пат на супституција на некои специфично грчки фонетски значења, кои се одвишни од аспект на готската фонетика.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Во создавањето на грчкиот алфабет по пат на прилагодување на феникискиот систем на писмо кон грчкиот јазик во целост е сочувана парадигматиката на протосемитскиот систем, при што под парадигматика го подразбираме редоследот на графемите, нивната бројност и нивните меѓусебни односи во рамките на дадениот систем на писмо.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Во грчкото писмо, системот на означување на бројните вредности можел да настане само со појавата на дополнителни знаци и со доведување на бројот на знаците до 27, т.е. до неопходниот и достатен број за означување на единици, десетки и стотки.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Широкото филолошко образование на Константин, неговата лингвистичка ерудиција ги разјаснува оние врски што глаголицата ги има со грчкиот систем на писмо и со низа источни системи на писмо.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Тоа претпоставува, исто така, и првобитно создавање на архаичното грчко писмо во едно определено место, најверојатно на островите на јужниот архипелаг, како и натамошно ширење на истото во облик на различни локални варијанти.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Ваквиот релативно доцен настанок на системот на изразување на бројни вредности во грчкиот систем на писмо се покажува низ фактот на губење на грчкиот еквивалент за старосемитското садхе, кое во грчкиот систем на писмо е внесено на 27 место со бројна вредност 900.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Графички сложениот систем на писмо, создаден од Кирил, му го отстапува местото на другиот систем на писмо, графички поедноставен и поусовршен вид на старословенско писмо, наречен кирилица, со геометриски едноставна форма на букви, која се базира врз графиката на грчкото унцијално писмо.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Како приближна епоха на создавање на грчкиот алфабет треба да се земе почетокот на првиот милениум п.н.е., кога знаците на старосемитскиот систем на писмо ја добиваат онаа графичка форма што е карактеристична за цртежите на знаците на архаичното грчко писмо. Маргина 37 89

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Тоа, се разбира, не може да се провери на страниците на „Цариградски весник“ каде што Никола Поцо имал свои пријатели и каде што, по линија на таканареченото доброчинителство, можел да има поддршка, туку во еден друг документ објавен во зборникот „Документи за историјата на трговијата на Европска Турција“ од страна на грчкиот конзул во Трст во тоа време по име Адонис Гленди.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Романиотите говореле на грчки јазик Sephardim Евреи по потекло од Шпанија и Португалија со говорен јудео-шпански јазик (judeo-espagnol) или ладино.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Но тоа не одеше така лесно. До август триесет и третата, траеше нивната солунска идила.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Шабтај се сети дека таа песна не се пее за Ханука, туку за празникот Песах, а потоа зауши дека нејзината мелодија се меша со нови и нови, сериозни, тажни и весели созвучја од псалми и радосни песни што се пеат по повод различни празници во домовите и по синагогите на иврит, на јидиш, на ладино, на германски, на арапски, на грчки и воопшто, на сите јазици на кои говореле припадниците на избраниот народ на Создателот.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Додека народот од својот ладино полн со турцизми невешто вртеше на грчки, аристократијата од грчки сѐ повеќе преминуваше на француски.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

ТЕМЈАНА: Од коријата комити слегуваат! Од Гумење, исто… Од камбанаријата на грчката црква стрелаат… (Истрели, ура, песни)

„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)

Основачот на манастирот св. Саб, на пример, во својот текст Мистеријата на грчките букви ги доведува во врска следните хебрејски узори: 22 букви на хебрејскиот алфабет со 22 творечки дела Господови со 22 книги на Стариот Завет со 22.000 говеда на Соломон, и Isopsephic stele со 22 доблести (retai) на Христ.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Четата на Петар Чаулев влегла во Охрид и воспоставила привремена месна управа.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

До 1878 бугарската пропаганда во Македонија имала предност во однос на другите две пропаганди поради фактот што дотогаш Бугарија и Македонија биле во рамките на Османлиската империја и заеднички воделе борби за национално ослободување од повеќевековното османлиско ропство и духовно ослободување од стегите на грчката патријаршија.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Таа борба бугарската буржоазија ја искористила за да го прошири своето влијание во Македонија.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Во составот на грчката армија дејствувала т. н. „Света чета“ составена од андарти четници доброволци од Македонија.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Во однос на обединувањето на Македонија се потенцирала нивната подготвеност за прифаќање и одобрување на формирање на македонската држава во рамките на Федеративна Југославија, но дека тие со сите расположливи средства би се спротивставиле на формирањето на „голема македонска држава која има аспирации на грчки територии“.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Тој ќе истакне дека “врските меѓу политичките и воените лидери беа блиски“ и дека македонските партизани не можат да се помират со неактивноста на грчките андарти.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Едмондс ќе му сугерира на Каиро Киро Георгиевски-Дејан да „престане со операциите на грчка територија“, но и самиот бил свесен дека „и тогаш веројатно регрути ќе заминуваат“ на територијата на Македонија, наместо да му се приклучат на ЕЛАС.333

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Оттука, сѐ поголем број на британски и северно-американски студенти кои ги читаат преведени делата на грчките и латинските автори, или ја учат значајната проза од деветнаесттиот век или драмските текстови од дваесеттиот век, ги третираат преведените текстови како да се напишани на нивниот јазик.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Први стихови на грчки јазик, прво писмо и реченици прости, крај старец учен, со завет даден под заклетва срочен: „Григоре мора да учиш!“.

„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)

- Кафе – замолив. - Хурије, вале триа кафедаќа31 – викна на грчки. - Милате елиника? – го прашав.32 - Да, зборувам и тоа многу добро.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Некои пет, други десет и повеќе години печалбареле во Грција и оттука нивното знаење на грчкиот, би рекол печалбарски јазик, но доволен да се разбереш.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Имаше и писма. Беа пишувани на грчки јазик.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Со очите изразив вчудовидување, а тој продолжи: - Еден месец подоцна, на 4 август солунскиот весник “Елиникос Ворас“, со големи букви вака ги извести своите читатели: “Жителите на убавото костурско село Крија Нера17 кои досега покрај грчкиот зборуваа на еден туѓ дијалект, трогнати од одличната иницијатива на патриоски расположеното население на селото Каридја – Птолемаида, спонтано решија во присуство на месните власти да се заколнат дека целосно ќе го заборават тој јазик и во иднина така тие, како и нивните синови, исклучително ќе зборуваат на грчки јазик.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Ни велеа дека дури и ќе нѐ ослободат од Турците, а ние за возврат требаше да одбереме дали богослужба ќе слушаме на бугарски или на грчки јазик.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Од конакот излезе пристар маж и откако се поздрави на грчки, разговорот го продолживме на македонски.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Но другите македонски народности, заедно со другите Албанци, ќе позавидуваат на усилувањето на грчкиот јазик за сметка на другите и ќе организираат партија против грчкиот јазик.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Ако пак Патријаршијата го продолжи прогонувањето на македонскиот јазик меѓу Македонците и наместо него го пропагира грчкиот јазик, со тоа ќе ги натера Македонците да гледаат на неа како на орудие на грчката национална пропаганда.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

И имено тоа овоплотување на грчкиот презир кон нас и е причината да се викаме „Бугари”, а не историските традиции.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Но последниве, оспорувајќи му го правото на грчкиот јазик во словенските краини, сами не ќе можат да се разберат и да определат каде ќе треба да биде бугарскиот и каде српскиот јазик.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Во Костурско Србите немаат пропаганда не затоа што костурци не се Срби, ами доброволно ѝ ги отстапуваат на грчката пропаганда.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Ако е така, тогаш природно е оти со барањето црковна реформа ќе се соедини и барањето училишна реформа, т.е. Архиепископијата ќе ја земе во свои раце училишната работа и ќе се сообразува во неа со народноста на својата паства; во грчките епархии и парохии ќе се учи во училиштето и ќе се служи во црквата на грчки јазик; во влашките – на влашки; во словенските – на македонски.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

124. Охриѓанецот Маргарит Димица (1824-1903) е еден од истакнатите приврзаници на грчката националистичка пропаганда во Македонија, а во своето научно дело, како универзитетски професор во Атина, се определува исто така само за старата македонска историја.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Бугарското име во Македонија, значи, е резултат на лошото третирање на Македонците од страна на грчкото духовенство.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Знам дека ќе дојдам и јас на ред, па дури и пауза да ме фати не трае колку лутина на грчки цариник кој може по сопствен избор, а и расположение на жената му од претходната ноќ, да штрајкува во следните 24 часа, за да ѝ докаже на цуцата дека, незадоволен, не може да задоволува работни обврски ни тој.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Знаат христијаните од Потковицата, како што знае и сиот христијански свет во европска Турција, дека ако порано турските закони сега фанариотите, кои имаат големо влијание врз султанот, им бранат на славјаните во Македонија да ѕидаат цркви и училишта - ако не се согласи во нив да се проповеда и да се учи на грчки и ако не се согласни да бидат под покровителство на Патријаршијата.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Но има неколку години како се припрати, со бројна дружина составена од Турци и ѓакони вооружени со пиштоли, со топузи и со крстови, прилепскиот грчки поп, некојси Хаџи Ташку, Влав, и се натура тој да ги врши обредните работи и околу Водокрстот и околу сите празници во Потковицата - така било од памтивек, вели, сите работи во врска со христијанската вера во Потковицата ги вршеле грчки попови и на грчки јазик.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Од таквиот светоглед, изградуван врз алхемиските учења, но и на склоноста кон Пироновото учење на грчките скептичари, како што тоа се обидуваат да го објаснат многубројните студии за уметноста на Марсел Дишан (Marcel Duchamp, 1887-1968), настана еден уметнички опус, на чие што објективизирање му претходеше едно творечко аура апрехенсио.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Гразда Таки, познат по својот талент за странски јазици, а и поради својот бизнис во Грција, зборуваше со него на грчки јазик.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

И ако прашаш во кое време , знаат и во одговор ќе речат дека тоа станало во времето на грчкиот цар Михаил, бугарскиот кнез Борис моравскиот кнез Коцељ - во годината од создавањето на светот 6363*.

„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)

Потоа човекољубецот Бог, којшто го стори и не го остави човечкиот род без разум, туку сите луѓе ги доведува до разум и спасение, се смили на човековиот род, па им го испрати Св. Константина Филозоф, наречен Кирил, праведен и вистинољубив маж, кој им приготви 38 букви, едно по образ на грчката азбука, а други според словенскиот јазик.

„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)

После пак, кога поминаа многу години, се најдоа и по божја повела 70 мажи, што го преведоа од еврејски на грчки јазик*.

„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)

И, додека Јован кондиса со својата чета по Витолишча, Жиово, Врпско и Полчишта, Стојко Цицо ги фати Бишишта, Градешница, Старавина и другите мариовски села што тргнаа на грчко.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

— Море, ќе и погрчиме ниа села, макар до еден да падниме! — се фалеше бившиот војвода и другар на Ѓуровчето; Стојко Цицо од Бешишта, којшто за педесетсто лири се префрли од „бугарска" на грчка страна и од војвода стана капиданис Цицос.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Никој, никој, оти ако го рече името на грчкиот владика — ќе го заколат Бугарите, ако го рече на бугарскиот — ќе го заколат Грците. Ами вака — никој.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Знам оти беше едно време во Солун, та секако научи баре толку, а повеќе не ти ни требе за сега Бино ги погледна жолтиците со лаком поглед, a Димо сети како да успеа и го покани да влезат во анот на дедот Налета, којшто беше касиер на грчката организација за Мариово, бидејќи и тој беше мариовец.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Тоа офицерите личат некако на грчките, но војниците — вистивски Тиквешани со селски шалварчиња и со некакви особени капи, што ги викаа „шајкарчиња".

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Не мина многу време, италијанската војска започна да отстапува пред брзите налети на грчките војници.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Колку брзо ѝ пролетаа годините на грчката и на италијанската врска!

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Историјата на мајкиниот егзил може да се сведе на нејзиното живеење на грчко албанската граница (во родниот Лесковик), во гратчето Јанина, каде што се школувала, потоа животот на албанско-македонската (југословенската граница) во Поградец, во сливот на изворите на Охридското Езеро, патувањето во 1939 година со Татко во Италија, и потоа патувањето од Струга во Тирана во 1943 година, како и последното патување во животот, во 1974 година во сталинистичка Албанија.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

И ги поздравив на грчки јазик.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Пандо го зеде писмото, го разгледа, ја стави цигарата на каменот и рече: - Да. Ова е на грчки. Да видиме што пишува.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Една ноќ додека туриваше како да беа распукани небесните мориња, Трајан се искраде до шумичката, се завлечка во неа и се најде отаде границата - на грчка територија.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Исто така, на 27 март 1941 година и „Њујорк тајмс“ се осврнал на демонстрациите во Скопје, при што демонстрантите се собрале на „главниот плоштад и пред седиштето на Банската управа“ извикувале пароли со кои се барало Владата да поднесе оставка.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Експертите на Форин офис во извештајот даваат и сугестии за можните солуции во однос на македонското прашање.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

И покрај напорите на грчката држава од 1913 година да го промени етничкиот карактер на делот на Македонија под Грција со присилна асимилација и со денационализација, Еванс сепак ќе забележи дека "Македонците останале Македонци и македонскиот јазик останал домашен јазик… на полето, на селските улици и на пазарот", а наспроти тоа грчкиот јазик "се смета речиси за странски јазик, на Грците не им се верува ништо, во целосна смисла на зборот се сметаат за туѓи".

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Исто така, на 25 март 1941 година, во весникот „Сан Франциско хроникал“, била пренесена информацијата за демонстрациите во Битола, каде што демонстрантите барале да ѝ се приклучат на грчката армија во војната против италијанските фашистички агресори и дека во „Скопје и Цетиње, два силни комунистички центри, илјадници само ги повторија, со поголема жестина, демонстрациите од вчера“.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Неговата крајна констатација била дека "…регионот е природно словенски, а не грчки".

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Во заклучокот потенцираат дека „сѐ додека политиката на големите сојузници во однос на Балканот е позната“, тешко е „да се процени релативната сила на спротивставените сили во Македонија, освен дека е востановен грчкиот карактер на грчка Македонија“.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Зарем не гледате, не чувствувате дека писмото е инспирирано од борбениот дух на народот и од раководната улога на партијата на чело со големиот син на грцкиот и на славомакедонскиот народ, другарот Захаријадис?! Така.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

И кога пак на грчки ѝ го читале писмото за двајцата внуци кои лани останале меѓу карпите на Клефтис во Грамос, дека и тие јуначки отстоиле за славата на Грција, тогаш нејзиното срце не дознало гордост, не почувствувало достоинство, туку се згрчило во непреболот и во навредата затоа што тие, имајќи своја земја, свои корени натопени со крвта на толку други јунаци, во писмата и пишувале оти загинале како Грци за Грција, а неа затоа што не го знае грчкиот јазик и в црква не го разбира попот грчки и не знае на грчки да му се моли на Бога, ја презираа.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Во касарната, ги чував грчките комунисти кои, бегајќи од прогоните на грчката власт, преминуваа во Југославија.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

По стотина чекори, сега на албанска територија, им се придружи офицер на албанската војска, кој им рече на грчки: - Другар генерал, џипот чека. Коњите ќе останат.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Уста пред него, се разбира, не се отвораше, а ако се изговараше нешто на грчки, тоа беше толку лошо искажано, што и самиот даскал од тоа ништо не можеше да разбери.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

- Да не е Василики? - праша инструкторот. - Така е на грчки...

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Од ова гледиште не се разликуваше и ставот на грчката влада: „Во Коница - пишуваа грчките владини весници - очигледно се спротивставија неколку стотици мажи на грчката раса.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Според извори на грчкиот кралски генералштаб, а и според извори на комунистичкото раководство, на страната на комунистите се бијат 25 илјади борци од кои, тврдат, 11 илјади се Македонци.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Во паузата што по овие зборови ја направи, авторот си рече: Сега дојде моментот кога заради рамнотежа ќе ги репне левучарите во корист на грчката десница.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

„Ова што сега го реков мора многу да им се допаѓа на грчките несреќни „левучари“, меѓувремено си рече авторот и продолжи: Ова е миг во кој ве повикувам секој во себе да си признаеме: Секој од нас, секој ден, од девет до пет е на работа.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Захаријадис веднаш нареди да се преведе писмото на грчки јазик и да им се јави на сите воени команданти да дојдат на итен состанок во пештерата над селото Горажде.