Кој беше Јасер Арафат? Тој веќе беше во историјата без да го подготвувал педантно, методично и фанатично своето место во неа како неговиот друг соборец од Картагина, раизот Хабиб Бургиба.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сигурно и за Арафат, во драматичните настани кои се вестеа во неговото парче на Палестина, средбата со мене во Париз беше епизода подложна на брз заборав, кога непосредните интереси не притискаат!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Постоеше можеби основна противречност: тивкото и тажно пеење на Дарвиш не се совпаѓаше со гласното и оптимистичко верување на Арафат во враќањето и најдените зборови на слободата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ги осудуваше верскиот интегризам и насилното населување на палестинските територии.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
За миг го оставив мајкиното писмо настрана.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
XXXIII Мојата последна официјална средба со Јасер Арафат се случи есента 1989 година кога тој беше во зенитот на својата мировна иницијатива.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Моите во Картагина го познаваа добро мојот ритуал на блискост, нежност, пред секое заминување на тајна средба во некое од тајните места во Тунис во кои Арафат се сретнуваше со своите приврзаници, новинари, амбасадори...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И Арафат сакаше да остане и вистински ќе остане во историјата, како мит, како икона, како татко- основач на палестинската нација отколку како моќен лидер кој со својот навидум политички донкихотизам сакаше да го обедини светот за да ја разбере неговата борба за слободна Палестина...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Махмуд Дарвиш со тивките пораки, со длабоките метафизички засеци во душата на страдањето на палестинскиот човек сметаше дека не беше дојдено времето, вистинското време за враќање во Палестина според диктатотна договорите од Осло.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тогаш, според еден од блиските советници, Арафат бил готов да ја прифати резолуцијата 242 на ООН, значи правото на постоење на државата Израел...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Откако ја прогласи за ништовна повелбата на Палестинската ослободителна организација, со која потврдуваше дека оружената борба е единствениот пат на ослободувањето на Палестина Арафат сакаше на крилјата на мирот еднаш засекогаш да долета во слободната држава Палестина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
- Дојдени сме на овој поетски собир по наредба на Јасер Арафат! - ми рече Махмуд Дарвиш! Во мигот немав одговор.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Свикан во Алжир во ноќта меѓу 14 и 15 ноември 1988 година, Националниот совет на Палестина на кој тогаш присуствува и југословенски преставник, ќе ги прифати резолуциите на ООН, но и ќе го прогласи воспоставувањето на Палестинската држава со главен град светиот Ерусалим.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Се чувствував виновен поради мојата немоќ да повлијаам преку малата земја која ја претставував, земјата од која потекнував имаше слична судбина на палестинската, во однос на распарченоста во повеќе земји.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
XXXI Трагавме со Бешир по означеното место каде што нѐ очекуваше Арафатовото обезбедување за де ме одведат во тајното сокровиште на палестинскиот водач.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
За некои излезот ќе биде од националното кон универзалното, при што потрагата не се ограничува само на палестинскиот естетски легитимитет, туку поетот Махмуд Дарвиш трага многу пошироко, во смислата на постоењето и пеењето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Шимон Перез кој одржувал добри односи со Арафат го наследува Ицак Рабин.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Поголемиот број од телеграмите се однесуваа на палестинското прашање.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Можеше секако да се разбере Махмуд Дарвиш, поетот кој постојано тврдеше дека не сакаше да биде разбран само како поет на палестинската кауза.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
На 20 јануари 1996 година Арафат е избран за претседател на палестинската влада на првите сеопшти избори организирани во Јордан и Газа.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
На своите блиски Махмуд Дарвиш им се доверуваше дека Хамас и Фатах треба да бараат прошка од палестинскиот народ затоа што ја расипаа сликата за Палестина во очите на светот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Поетот не успевајќи да му се наложи на другиот предел, барајќи одговор од историјата и разбирајќи дека таа не може да биде компензација за изгубената земја, одговорот ќе продолжи да го бара на неизвесните патишта на универзалниот егзил, на некој можен премин на минливоста, на премин меѓу материјалното и метафизичкото.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)