Во привидот на разбрануваната вода, веднаш зад грбот на Лев Петрович; во необјаснивото видение што и овојпат го создаде завесата и прекривачот на каучот, наеднаш го видов Адам, како силуета, и штотуку разбуден.
               
             
           
            
            
              „Желките од рајската градина“
               од Србо Ивановски 
              (2010)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  - Планината личи на разбранувано море, а облачињата над неа се едрилици, бели како птици.
               
             
           
            
            
              „Билјана“
               од Глигор Поповски 
              (1972)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  По игра на случај, застанаа пред излогот на една книжарница во кој, меѓу           другите книги, се наоѓаа и бројни трудови за разни врски меѓу науката и уметноста:           Уметност и физика: Паралелни гледања на просторот, времето и светлината од           Ленард Шлејн; Книжевноста во квантниот космос на Сузан Стрела; монографии со           величествено сложените Манделброови фрактали, како компјутерски генерирани, така           и фотографирани во нивните многубројни природни манифестирања; конечно, mirabile           dictu, календар за следната година илустриран со Да Винчиевите цртежи на разбранувана           вода.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 34“
              
              (1996)