Геро, ослободен од туторството на снимателот со неговото задолжително пусулче и инструментите на вратот, ги водеше останатите од екипата на најневозможни места, не само по текот на едната туку и по текот на другата притока.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
По добрата голтка горко кафе и цигара, Рада конечно се вклучи во „бош“ муабетите на Душка и Роска, станувајќи дел од екипата која озборува без мерка.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)