На 28. 2. 1870 година, со царски ферман од грчката Патријаршија беше издвоена една посебна верска јурисдикција - бугарската егзархија кон која, за да се заштитат од насилството од грчкото духовништво и за свој автономен духовен и културен развој, многу славјански општини се приклучија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Нивното внимание посебно го привлекло одржувањето на „состанокот на партизанските лидери и делегати од грчка Македонија“ во Битола на 3 декември 1944 година.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Ако прашањето за народноста на Македонците има првостепено значење за Бугарите, Србите и Грците и секоја од овие народности го третира по свое, тогаш зошто и ние тоа прашање да не го земеме во свои раце и да го разгледаме сестрано – и од бугарско, и од српско и од грчко гледиште, и критикувајќи ги сите нив да не си изработиме македонско гледиште за нашата народност, а се задоволуваме, според местото каде што сме се учеле, или со српското, или со бугарското или со грчкото гледиште?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Поради сите тие причини, а најглавно затоа што Македонците за своето ослободување од грчкиот патрик и од Турција до последната руско-турска војна работеа заедно со Бугарите под името Бугари, а местата за таа борба беа околу Бугарија, т.е. во Стамбул, Влашко, Југозападна Русија и Србија, кои (места) помагаа во ослободителната работа најмногу да бидат застапени Бугарите, – помогнаа да се објави источното бугарско наречје за литературен јазик на Бугарите и Македонците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тој термин не беше лош од турско гледиште, а од грчко тој беше многу удобен, зашто со него најубаво можеше да биде искажан презирот и омразата на Грците кон нас.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Запре уште на зборовите: чекмеџе, фиока на маса и малечко сандаче со клуч во кое се чувале драгоцености, касета (од турски cekmece); кревет (со потекло од грчки krevet); миндер, послан и подреден со перничиња, (од турски minder); оџак, огниште, димник (од турски ocak); ќумбе, ќумбенце, печка (од персиски kmbet); мангал (од турски mangal), маша (од персиски masa) ќунк, ќунци (од турски knk).
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски најде меѓу називите за одделни делови на постелата и неколку карактеристични заемки останати во употреба во балканските јазици до денешни дни како: душек, постела (од турски döşek); јорган (од турски yorgan); јастак, јастаче, јастук (од турски уаѕtk); чаршав (од персиски çarşaf) со поширока употреба како чаршаф за душек, за јорган и покривка на маса и слично; калаф, навлака за перница, а во поново време преслека на тапацирани делови на мебелот (од арапски kalif).
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
„Во училиштето барај алфа, бој се, вели, од грчкиот јазик! “ Слично на тоа и Св. Кирил ја направи првата буква аз.
„За буквите“
од Црноризец Храбар
(1754)
„Го имам предвид и тоа“, рече Владе, „но меѓу хрониките најдов еден исечок од грчки весник што излегувал во Цариград.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Се најдовме: тие да се борци од шпанската граѓанска војна, а јас од грчката.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Товариш Хрушчов, велиме, ми каманисти од Југославија, ние револуционери и борци од четириесет и прва година, од грчка Македонија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Грчкиот декаден броен систем го услови оформувањето на декадниот систем на бележење на броевите со помош на графемите од грчкиот алфабет.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Како приближна епоха на создавање на грчкиот алфабет треба да се земе почетокот на првиот милениум п.н.е., кога знаците на старосемитскиот систем на писмо ја добиваат онаа графичка форма што е карактеристична за цртежите на знаците на архаичното грчко писмо. Маргина 37 89
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Хрисостом на грчки значи Златоуст”. „Во вашиот германски не се чувствува ни трага од грчкиот”, му рече есесовецот. „Во изговорот, можеби.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Но тоа не одеше така лесно. До август триесет и третата, траеше нивната солунска идила.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Додека народот од својот ладино полн со турцизми невешто вртеше на грчки, аристократијата од грчки сѐ повеќе преминуваше на француски.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Ние Грците се сметаме за луѓе научени на комуникации, на овој остров особено.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Од македонскиот џип излегоа жената со косата во колак над темето и еден висок и слаб маж, додека пак од грчкиот џип две жени дури и помлади од Пелагија со пријатен изглед и убаво облечени и еден маж свалкан како топка кому можеше да му се одлачи само малечката глава.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
- Вие сте Грци? - Не, Македонци. - Македонци? А од која Македонија? Од грчката или од Република Македонија?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Од Костур дојде човек со нишан од грчкиот владика кој порача да му пратиме човек за разговор. Пуштивме таков.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
За тој збор народски да живи, под клевета тешка, од грчки свештеници, во Дебар го затворија ене, клетници, во ќелии сиви.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Поема прва, Сердарот, станува јаве, ловоров венец се крева над умна македонска глава, од грчка рака ставен.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Семејството на угледникот Теки Руси, градоначалник на Прмет ќе доживее вистински калвер за време итало-грчката војна, кога ќе се најдат во Колоња и нивната куќа ќе биде запалена од грчките војници.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)