Таа, по долгото патување, од постојното тргање на уздата, удирање по мевот и силење на коњот, како и од жешкото сонце што ја пече, сета е во пот и зпочнува дел по дел да вади од на себе, да се соблекува и да фрла.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Тој претставува привлечност по својата архитектура, која многу се разликува од постојната, и по својата внатрешна уреденост.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Од постојните списоци на бегалците не се дознава кога точно пребегал самиот Мисирков, но во едно писмо од К.Мисирков и Гр.Хаџиташковиќ од 11.12.1890 год. до српскиот министер за надворешни работи се вели дека тие го напуштиле Белград „во месец јануари минатата година”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)