по (предл.) - медицина (имн.)

Студент по медицина, на крај од студиите, но и тој цело време не ја прифаќаше твојата болест.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Чекорите ги усогласувам со ритамот на Долгопростиот, пропаднат студент по медицина.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Во меѓувреме дојде и Матеј, нашиот помал син, студент по медицина на трета година, твојот наследник.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Дека успивањето не е само причина за фалење и за неконвенционално однесување во социјалната средина, зборува примерот со брилијантниот студент по медицина од Британија кој се успал на испитот по Физиологија.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Јас не знам да мислам. Јас сум истовремено и за и против и воздржана. (Пауза) Јас сум фетус што се прави дека е одговорен за себе. И слободно плива во тегла пред студенти по медицина.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
На Универзитетот во Јена на крајот од седумнаесеттиот век професорот по медицина Ернст Фридрих Ведел им објаснувал на своите студенти на кои начини ѓаволот се манифестира кај луѓето преку лудилото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
(„Уметноста е мрачен ритуал...“; „О, не, уметноста е бескрајно уживање!“, одзвонуваат - низ бедните скопски шупи налик на „Филонус” - здодевни драпаници, но сепак...) така и (близок, авторот, неговиот пресек) до целава беда што ја фураме: „Надвор, бледосино северно небо по кое пловат облаци, како на лош акварел на умирачки студент по медицина...
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)