со (предл.) - коза (имн.)

Во средишната република, која се смета за најмешана, и верски и етнички, пресметката со козите и козарите била најжестока.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
– Да, да, сите беа излезени со козите – потврдивме сите во еден глас.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сините, па зеленикави води на реката добиваа бели подвижни брегови, а од јужното море беа долетани галеби. Тоа беа последните мигови на нашиот детски рај со козите...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
На овие гласови никој не им веруваше, но сѐ додека не се појави Чанга со козите, не може да се демантираат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Кога стигнаа селаните со козите, староседелците ги гледаа со страв и со сомневање дека колачот на сиромаштијата ќе го делат на уште помали, речиси невидливи делчиња сѐ до гладување.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Така, како што, во духот на традицијата во семејството, на рожбите им дававме неутрални имиња, немаше причини сега така да не биде и со козата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
XVIII Градот како да беше под окупација поради ненадејната појава на Чанга со козите. Властите и партијата беа првин збунети, но бргу се созедоа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тогаш со козите излегувавме на таа белина.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Заедно ја делевме судбината, ние живеевме со козите, како што би рекле вие, „бескласно”.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Таа нѐ пушти да излеземе со козите. – Сите кози од маалото со децата и козарите беа излезени, па си реков... – прифати благо таа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Не малку пати, кога минуваше со козите крај ридот на Калето, козите бргу како по некој оживеан инстинкт што им го должеле сигурно на своите далечни диви козји предци неприкосновени господари на стрмните балкански планини се искачуваа по карпестите засенчени стрмнини на ридот до кои не можеше да стапи човечка нога...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И во други земји на Исток, наши довчерашни пријатели и браќа, врвните раководства се зафатиле со решавање на проблемот со козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Таков избор направил и Чанга со козите. Тој што ќе се осмели да ги грабне од смртта и самиот ќе си пресуди.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Па со кози и на орање не се оди, како што вели народот, а камоли во бескласното општество, во комунизмот...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга со козите се крие во утробата на Калето! Само во Калето, никаде на друго место!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Меѓутоа другите, поуките, на кои козите им го изменија видливо животот на добро, им донесоа мир во куќите, од материјална страна, сакаа и од други причини да го видат татка ми со коза.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Можеше да се прочитаат и вакви плакати: „Да живее козата на соседот”, „Со козите во нови работни победи”, „Смрт на козите, слобода на народот”...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во големиот син бескрај со сликите на Шагал, во таа синевина во кое се мешаа земјата и небото, гледав семејства со кози, како патуваа во облак.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Гореле факел, одржувани од провевот помеѓу отворените врати и бунарот. Го барале Чанга со козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
За мајка ми историјата – тоа бевме ние, гладните деца без кози, како и ситите деца во семејствата со кози...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И Луан Старова, на крстопатите помеѓу историското и фикцијата, го освои Париз со козите, со својата посебна уметност...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга очекуваше мегдан, на бината на плоштадот, со претставниците на власта и на партијата од градот, како што беше и дента кога дојде во градот со козите и со козарите кога запреа во центарот на градот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Козарите слегуваат со козите во градовите. Со нив ќе преживеат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Да, ние со козите живеевме, природно заедно, пракомунистички.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Со козите луѓе од разни вери и народности полесно се зближуваа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Поминавме чудесен ден со Чанга, со козите и со козарите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга, спроти денот „Д”, ги повика сите козари, ветерани и млади, козари со убиени кози, козари со покани да дојдат во дивиот дел на големиот градски парк, крај реката, со семејствата, да го прослават неговото враќање со козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тој и Чанга, и свесно и несвесно, го креваа големиот ѕид околу тврдината со кози за да ги спасат козите и луѓето од претстојните организирани удари на партијата и на власта.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Не требаше татко ми повеќе да длаби во сеќавањето за да дојде до нови докази дека некоја од пештерите во утробата на Калето ќе му биде гробница на Чанга со козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Речиси сета измината недела се подготвувавме да одиме со козата до стадото на Чанга.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Според други, Чанга избегал со козите преку граница.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Беше оставен Чанга да ја одигра својата лебедова игра со козите, да ги собере сите кози и козарите, дотогаш успешно сокриени, па сите да бидат фатени.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
А не можевме ни насоне да претпоставиме дека тоа е последната зима од нашето време со козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми се нагледал секакви чуда на Балканот, но ова што се случуваше со козите беше за него најчудниот и најневозможен период.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сакавме да земеме многу храна, па со козите да се скриеме во блиската планина со пештери, да живееме едно време од млекото на козите па, кога ќе се смират работите, да се вратиме во градот, кога ќе се врати и слободата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
– Пол? – продолжи службеникот. – Се разбира, женски! – го прекори пак шефот. – Па може да има прч! – рече првпат нешто во одбрана на службеникот. – Кај прчовите одиме со козите кај козарот Чанга, преку дрвениот мост, – рече едниот од помалите браќа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми ја напушти и последната претпоставка од дното на свеста дека Чанга со козите открил подземен излез од тврдината до оваа стерна.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
XX По исчезнувањето на Чанга заедно со козите татко ми го мачеа големи размисли. Проблемот го мачеше на личен и општ план.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Таму, ви рековме, и фашизмот го издржавме со козите, а во социјализмот, како што велите, би требало да биде полесно...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Лекум, како секогаш, појде кон дворот за да ги види козите, ама веднаш се сепна и се сети дека козите се оставени со козите на Чанга да ја делат заедничката судбина.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Партијата ширеше гласови според кои Чанга им се предал на властите, заедно со козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сите се плашеа од таа кобна директива, којзнае која по ред која ќе значеше конечно пресметување со козите, но и со оваа повратна живост на лицата на луѓето, првпат од војната, во слободата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Макар сѐ што се случувало дотогаш, во врска со козите во градот, добиваше благослов од Федерацијата, се случуваше овие погорни власти најчесто да спорат со самите себе.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Нашата славна партија, која успешно го водеше народот во борбата против фашизмот, лесно ќе се справи и со козите, тие бели ѓаволи, со кои се служи нашиот класен непријател.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга го немаше. Сигурно беше исчезнал со козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Најмногу страхуваше од помислата, инаку најблиску до вистината, да не бил пуштен Чанга едно време да лудува со козите во градот, да ги собере околу себе, во тој заносен марш, сите свои истомисленици, несудени припадници на козјата „работничка класа”, па еднаш засекогаш да се стави крај на козарското прашање во социјализмот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Партиските функционери, специјализирани по козјото прашање, добро знаеја што може да стори неписмениот Чанга со козите, но немаа размислувано што би можел тој да стори описменет, со нови знаења за козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга како да ги читаше неговите мисли, па продолжи: – Во „козарските републики” се случуваат грозни работи и со луѓето и со козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Имено, откако на писателот на контроверзната пиеса за љубовта со козата, му кажале дека на Балканот не е чудно човек да се вљуби во коза, овој ревнал од радост.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
И ќе ме тера на дрво, со кози или некому да му ги пасам воловите колку да не јадам дома.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во тој свет на маалото имаше населено, пред војната и по војната, луѓе од сите страни на Балканот, но и надвор од него: Македонци, Албанци, меѓу нив муслимани, католици и православни, познати како Шкрети, Турци, Срби, Ерменци, Грци, Бугари, Власи, Хрвати, Босанци, Роми, дури по некое руско семејство и други, сите поврзани со заедничката грижа на опстанокот на семејствата, како да ги нахранат децата во гладните времиња, принудени во едно време да чуваат кози, да се здружат со козите на козарите, повикани од режимот од планинските села, да станат работничка класа, но набргу козите од други причини им беа одземени од козарите и ликвидирани, а козарите не станаа никогаш работничка класа каква што ја замислуваа архитектите на новото комунистичко општество.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Дојдоа од сите страни селаните со козите, да ја градат земјата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)