Јас забележував дека тој не гледаше во екранот со концентрација.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ги слушаше ветерот и океанот и мојот глас, секогаш со восхитено внимание, со концентрација што скоро ги исклучуваше самите физички тела и ги задржуваше само звуците. Ги затвораше очите за да слуша.