со (предл.) - краиште (имн.)

Сенката трепереше. Се издолжуваше и го прекриваше ѕидот, како некоја проѕирна наметка со појас или со колан над неа, и со краишта што допираа до земја.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)