со (предл.) - проштение (имн.)

Како магаре кога јаде трње, со проштение.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во плевната растуривме малку слама и фрливме едно старо ложниче одозгора. И тука легнав, се расчепатив, со проштение. Студи, ама што ќе правиш: си се нашол.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А тебе не ти даваат време ни вода да се напиеш, да се плиснеш под гушата. Не смеееш со проштение, ни понадвор да мрднеш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сѐ се измешало, си ебало мајката, со проштение.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Му се расчекорив, со проштение, му се дадов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој рупка сливи во браздата, а магарето рупка трње на меѓата. Се надгласуваат, со проштение.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И ние, со проштение, сѐ кај што работиме: и јадење и мочање и сето друго го вршиме во фабриката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Несама жена сум, сакал господ, со проштение.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)