со (предл.) - пцуе (имн.)

А мнозина што се погодени лесно, испотени, жедни, и жедни да платат, со пеење одат, со пцуење бесно, на Вињари нова пусија да фатат.
„Локвата и Вињари“ од Лазар Поп Трајков (1903)