со (предл.) - тап (прид.)

Одеднаш чаршафот од ацетат, што му ги заштитуваше чувствата од светот, почна да се топи и неговата огромна празнина во душата се наполни со тапа болка.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Се гледаа широкогрби и со тапи чела на заслепени јарци.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Воздивнав и со обете раце затропав удирајќи одвреме-навреме и со тапиот врв на чевелот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Во овој крај нема арамии. - Има царски заптии.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Старецот молкнал. Според негова сметка средноќта веќе се наближувала кога, со оние што биле будни, слушнал дека роговите на ненадејно исплашениот добиток со тап звук се удираат во мракот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Полуден од бес, Џ ги уби со тапа тесла и ги исечка на парчиња.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Излегов од транс. Гледав во робата, мислам, со тап, стаклен поглед.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Телото на Фезлиев паѓа со тап удар врз подот. Луков се враќа во собата.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)