”) Концептот на неодреденоста кулминираше во серијата дела под името Варијации 1-7 во кои сите одлуки освен распоредот на случувањата во времето му се препуштени на изведувачот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Посебно е карактеристична делницата на диригентот кој според статусот е изедначен со другите изведувачи.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Богати, средни, сиромаси – сѐ на едно место. (Транзицијата сѐ уште ја нема поделено публиката – според статусот, според умот, според џебот.)
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Како што е веќе кажано, делото се состои од 14 делници од кои клавирската е со гигантски размери, и кои се комбинираат на сите нивоа на случајноста - од онаа запишана во партитурата, до спонтаното реагирање на секој изведувач на темпото, траењето и изборот на делот од делницата кој ќе го изведува.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)