според (предл.) - негов (прид.)

-Кој е тоа? - вознемирено запраша старецот. Самоубиец - љубезно појасни Миша. -Иден, се разбира.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Но незбежно така испаѓа и според судбината и според неговата желба.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
За контекстот на целата ситуација, се чини битно е да се спомене податокот дека телефонскиот број на Авдиќ и неговата нова адреса на живеење им беа познати на фабричкото раководство бидејќи истите беа уредно пријавени во правната служба, но – според неговите зборови – очигледно е дека нивната единствена цел била да го отпуштат од работа, и тоа заради неговата блискост до „гарнитурата“ на претходниот директор кој, пак, беше од друга политичка партија, иако Авдиќ не е член на ниту една партија. 102
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Писмото кое беше испратено на старата адреса на живеење – од која Авдиќ се отсели уште во 1994 – беше со намера да се издејствува тој добие отказ поради, наводно, нејавување на работно место во период од 44 денови (откога Орхан го доби писмото, па сѐ додека не се појави лично во фабриката „Киро Ќучук“).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
- Ќе издржите вие, знам, ве познавам јас добро, сте влечеле и потежок товар. - нежно со шепот разговараше со својте коњи, мислиш комуницира со нив без никаква мака, а тие пак послушно го следеа неговиот говор, постапувајки според неговите мирни наредби знаејќи дека само така е можно да се успее во намерата.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Тој ни е водач, треба да се почитува, па игрите започнуваат според неговиот предлог или во краен случај - кога тој ќе се согласи за некој наш предлог.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Седевме во паркчето на нашата клупа. Го чекавме Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Пример е техницистичката, значи, според неговите мерила, лоша спирала, вијак, кај кого строгоста на спиралните кругови создава рамна линија.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Судејќи според неговата работна маса, може да му се верува.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Националните елементи, според неговите опсервации, не биле вклучени во борба „се држат по страна и чекаат“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Според неговите опсервации “народот е многу исплашен од бугарскиот окупатор...
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Според неговите опсервации можните политички проблеми кои можеле да се појават поради „зголемувањето на партизанските сили во областа“ би можеле да се спречат со недавањето никакви изјави за настанатата ситуација, на никој начин да не се инволвираат членовите на британските воени мисии „во проблемот за независна Македонија, како и за сите други политички проблеми“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Уште повеќе, ако би се посматрале како воена сила, партизаните биле побројни, подобро организирани, дисциплинирани и подобро водени отколку четниците“.39 Аналогно на ваквата констатација и на информациите од другите воени мисии при Главните штабови на единиците на НОВ и ПОЈ,40 Маклин во разговорот со Черчил пред одржувањето на Техеранската конференција41 ќе истакне дека според неговите согледувања повоеното уредување на Југославија нема да зависи од Велика Британија42 и без разлика дали партизаните добивале британска помош или не по војната ќе претставуваат одлучувачки фактор и како комунисти по доаѓањето на власт, во Југославија ќе воспостават тоталитарен облик на владеење сличен на советскиот.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Затоа го поставува и прашањето “дали би се сметало непромислено на партизаните да им се даде (чија цел е независна Македонија) силна поддршка во областа меѓу патот Лерин-Желево“, според неговите опсервации “поради страв од политички проблеми меѓу нив и грчката држава о војната.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Како да му беше потребна сал уште една буква, па слог, на крајот, збор, за да си ја дополни формулата на алхемиската потрага, со која ќе ја откриеше вербалната еурека која, според неговата замисла, ќе му овозможеше лесно да влегува и да излегува од отоманското време за, најпосле, да ја разгатне големата енигма на идентитетот на своето семејство, на својот народ, на сите други измешани балкански народи кај кои сѐ уште не исчезнуваа јаничарските гени.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И така, во седумдесеттите години на дваесеттиот век, според неговите процени, не постоеше никаква опасност, ни за него ни за семејството, да ни ја открие нам, на неговите деца, некои веќе возрасни, тајната за роднинските врски со Фатхи-беј Окијар, да ни ја открие тајната на својата цариградска младост и, конечно, да ни проговори за средбата со Ататурк.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Можеби, вистинската причина за падот на Отоманската Империја, според неговото мислење, беше во фактот што Западна Европа успеа, во истиот петвековен период, да ги оствари етапите на ренесансата, на реформацијата, на Француската револуција, на либерализмот, на индустриската револуција, како и стадиумот на државата-нација.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Прашањата дали нешто е уметност или не би требало да функционираат во сосема друг дедуктивен систем: на пример, според сугестивноста на делото, неговата идејност и апликативност, според неговата заводливост и искуственост итн.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Тоа, според неговите зборови, беше многу тешка задача, бидејќи секој збор, ако со него се сугерира значењето, мораше да го замени со некој друг.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Еднаш Земанек ми рече дека не може да дојде на кино со мене, иако јас имав извадено карти, и сакав да го изненадам, оти токму се даваше Големиот Гетсби, филм според неговата омилена книга.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
" Сега веќе речи си сум сигурен дека сум буден.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Гледаш колку е лековерна: лекари па лекари! Толку е сигурна во нивната секреција!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира, во мислите му реплицирав.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А мене ме изненади токму таа констатација: дека одговорни личности не ги споделувале неговите гледишта.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Како да ми порачува: "Ако не си способен да си ги остворуваш замислите, тогаш не си способен ни да живееш!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А лично ми ја донесе приказната за ќерката на генералот Канчевски.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Понатаму, од нејасното излагање на Кожинката произлегуваше дека тој бил изненаден од ставовите на некои неупатени другари кои ги застапувале тие поинакви сознанија.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нели, мегаломанска порака: истовремено насрчува но и обескуражува!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А веднаш потоа онаа сугестивна, можеби и корисна но многу неодредена или недосеглива заповед: „Големината на човекот се мери според неговата способност да му го покажува патот на времето“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
-Штом ќе ја насетам болката, или ќе се појави некој проблем во врска со здравјето, најнапред одам на лекар а потоа постапувам според неговите наоди и совети. Ништо друго.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И затоа, според неговото мислење, после толкавиот труд вложен во сериозниве иследувања, некои нови погледи на случајов му се чинеле најблаго речено, избрзани и неаргументирани.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Навистина, тој повеќе пати предупредувал една од своите девојки, Беатрис Вуд, млада актерка која што ја сретнал во Њујорк во 1916 (и која се уште е жива), никогаш да не ги меша сексот и љубовта, што според неговото мислење таа го правела во нејзината неуспешна врска со неговиот пријател Хенри Пјер Рош. (7) 110 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Според неговиот пријател писател постојат две врсти на госпожи Сенки; првата врста е сиромашни госпожи Сенки кои мирисаат пријатно но не толку пријатно како втората врста, а тоа се богатите госпожи Сенки.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Како резултат на тоа, разбирливо е што поголем дел од неговите интимни познанства со жени никогаш не прераснале во посериозна емотивна врска.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Промовирајќи се себеси како главен уметнички центар, Лондон не успеа да заживее според неговиот вистински космополитизам и современост (овде уметничките институции главно не се разликуваа од образовните системи кои сѐ уште се структурирани на национална основа и како што вели Edward Said, “сѐ уште не сонувале” за начините на кои сме денес помешани заедно).
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Маж кој чувствува хомосексуална желба нужно се става во положбата на сексуален субјект и во општествената улога на жена, сигурно според перцепциите што другите ги имаат за него и – барем на некое ниво или до одреден степен – според неговата сопствена перцепција за самиот себеси.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сексуалната желба за полово конкретен вид објект е израз и на сексуален субјективитет и белег на родов идентитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зениците му беа ненормално широки... [а] во нив имаше некој стаклест сјај [итн.].241 Како класичниот инвертит од медицинскиот дискурс во деветнаесеттиот век, според неговиот прочуен, сатиричен портрет од Мишел Фуко, Пол од тмурниот опис на Катер излегува како „лик – минато, историја на случај и детство, облик на живот; и морфологија, со индискретна анатомија и можеби со мистериозна физиологија“ (тука зборува Фуко, а не Катер).242
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
“ И, навистина, не мисли, барем ако се суди според неговите зборови од цитатот во написот на Томасини.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А колку помалку машката хомосексуална желба се пројавува на таков агресивен, фалусен начин, толку поповрзана ќе изгледа со некоја женствена родова улога. ‌Ова значи дека родот и сексуалноста се строго поврзани.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Очите му беа впечатливи поради својствената хистерична бистрина и постојано се служеше со нив на некој свесен, театрален начин, што многу дразни кај момче.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Истовремено, повеќето такви мажи си ги задржуваат општествениот статус и чувството на субјективна овластеност што им припаѓаат на сосема полноправните мажи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Беше Едип, беше Каин, беше Ное, а во оние желби кои не сакаше да си ги признае посакуваше да биде пророк, и затоа им го одзеде Мојсеј на Евреите – самиот тој сакаше да биде единствен, ничиј, самороден, па таков си го претставуваше и оној што од луѓето беше прогласен за она што самиот тој, брат ми, сакаше да биде.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Беше и Ное, оној кој пред Потопот го беше собрал во кофчегот своето семејство, „и сите ѕверови според родот нивни, и добитокот според неговиот род, и сите гадови, што се влечеа по земјата, според нивниот род, и сѐ што лета, според родот негов, птиците сите и сѐ што има криља“; само за нас четирите немаше место на списокот на нашиот брат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во време кога има толку многу за читање, го губиме нашиот вообичаен поглед развивајќи нова вештина - можеме да ја одмериме содржината на напишан текст според начинот на кој го чувствуваме кога го допираме, според неговата тежина или изглед. (...) Можеби се враќаме назад кон старите системи на комуникација.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
- Во овој крај нема арамии. - Има царски заптии.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Судбина... Во тие зборови немало ни победнички призвук на докажана мудрост ни разочараност; според неговото сфаќање, сѐ се движело по однапред определени простори со свои тајни и неизбежни законитости.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Старецот молкнал. Според негова сметка средноќта веќе се наближувала кога, со оние што биле будни, слушнал дека роговите на ненадејно исплашениот добиток со тап звук се удираат во мракот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Значи, кажи зошто по вторпат му се крши колата на нашион пријател Герасим?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Преводот на К. Прутков е извршен според неговите “Собрани дела”, издание од 1953 година.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Освен тоа, за разлика од Лец, кој за афоризмите најчесто, не добиваше многу, за својата долгогодишна служба во Палатата, К. Прутков е награден со сабја.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Вистина е дека веќе одамна г.Милоевиќ составува некакви српски братства кои според неговите зборови должни се да го сеат србизмот не само во Македонија и Тракија туку и по бреговите на Средоземно Море, т.е. во Шпанија и во Африка. (г.Милоевиќ мисли дека Шпанците и Алжирците се Срби); вистина е дека неколку Милоевиќеви следбеници шират ретроградни идеи во Македонија и во Босна и Херцеговина; виситна е дека книгите на г.Милоевиќ и на архимандритот Пелагиќ бесплатно се делат, најпосле вистина е и тоа дека во белградското богословско училиште има и такви професори кои зборуваат дека бугарскиот народ е припрост и добродушен, но прашање е што произлегува од сето тоа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Се јавуваше само пред да започне војна и само додека траеше војната, па според неговото бучење, то ест јачење, луѓето претскажуваа колку долго ќе трае војната и колку крвава ќе биде.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во една таква ноќ, во летото 1941-та, во истиот миг кога се огласи Бучалото, на небото од кај Прилеп спрема Потковицата се зададе нешто светливо и брзо и ги крена на нозе жителите на Потковцата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
На тоа соединение чии биолошки молекули еднаш, по не знам колку илјади светлосни години, ќе попаѓаат од галаксиите врз нашава планета, од нив да се развијат нови суштества, сеедно какви и до колкава мера поинакви од нас, да се вклопат во ритмот на животот според Неговите формули - класово изедначување на расите и...
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Според неговите дела се снимени неколку филмови.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Крунисано така, четириножното животно со долга муцка изгледаше уште подантеовски, и, судејќи според неговиот израз, се чинеше дека мисли на Беатриче. Сем јаваше право, колку што дозволуваше топографијата, до ранчот за овци на стариот Елисон.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На ранчот Алтито имаше премногу луѓе, премногу врева, караници, соперништво, бунтови.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но, во 1946 година сепак е исклучен од Сојузот на писателите, по објавувањето на расказот Авантурите на еден мајмун во списанието „Ѕвезда“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тенковите околу границата ја чекаа Неговата команда додека тие, со муницијата што ја имаа во складовите, не ќе издржеа ни толку колку што и е нужно време на капка алдехид да се испари, на тоа соединение чии биолошки молекули еднаш, по не знам колку илјади светлосни години, ќе попаѓаат од галаксиите врз нашава планета, од да се развијат нови суштества, сеедно какви и до колкава мера поинакви од нас, да се вклопат во ритамот на животот според Неговите формули - класно изедначување на расите и ...
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Русокос, со сини очи и белоблед, сличен на овдешниот поет Фахри Каја, не толку слаб колку тесноколк, да поверуваш дека дошол од некоја земја на северните народи или дека коренот му лежи негде зад Карпатите, го напушти градов пред петанесетина години и отиде таму од кај што дошол, според неговата увереност, некој негов подалечен дедо, бег, воин или патник кој се оддомил во непозната и покорена земја и оставил потомци.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Сега оваа куќа во очите на Климент Камилски стануваше историска зашто во неа требаше да се водат големи битки за спасување на балканските јазици од задржаните османизми кои можеа според неговото убедување да им наштетат на балканските народи, кои најпосле добија свои држави.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски насети дека Татко како да го релативизира првичниот договор, сугериран според неговата замисла да се исклучат од нивните балкански јазици опасните османизми, но не сакаше да го прекинува, верувајќи дека на крајот, работите ќе се одвиваат според договорот...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Излез од таквата состојба може да најде само во лавиринтот на својата библиотека, во читањето на книгите според неговиот утврден распоред.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски сметаше дека со Татко треба да ја разгледаат употребата и на зборовната група извици, според неговото мислење на педагог како карактеристични заемки, понекогаш со психофилозофски контекст.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И покрај сѐ тој никогаш не отпатува со овој воз според неговиот итинерар ниту да ја мине западната ниту источната граница.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој првин запре на заемката аман (од арапско потекло), употребувана со значење на барање милост, но во потесните текстови изразува радост, задоволство, болка или тага.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И во такви мигови очај предизвикан од непокорот на книгите наредени според неговата волја, но едновремено од некакво внатрешно задоволство кое само тој би можел да го почувствува, Климент Камилски појде кон нашата куќа крај реката да се сретне со Татко прв пат по неговото враќање од Париз.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Му се заблагодарив за малкуте песни кои ми ги објави во збирката Песни од Картагина (пишувани како еден вид дипломатски анти-телеграми во времето кога бев амбасадор во Палестина, во државата која беше прогласена, според неговата напишана декларација), кои беа печатени на арапски јазик во неговото списание Ал Кармел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Така, на пример, во битките со историјата, во самата историја, која отсекогаш ги совладувала Балканците, оставајќи им ги во лажна утеха митовите на пропуштената величина, Емил Сјоран, ќе види црна иронија што се движи.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Според неговиот резон, требаше да бидам внимателен, да не се наметнувам пред големите сили кои имаат историски влијанија и право врз малиот Тунис.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Додека беше при моќ владетелот, покрај несомнено прогресивните реформи кои ги донесе на државата и институциите, со вештите геостратегиски потези, успевајќи во лицитацијата на големите и влијателни сили да го извлече максимумот за својата земја, ја контролираше целосно ситуацијата во земјата која дишеше според неговиот владетелско-апсолутистички режим.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И тогаш според неговата логика, требаше најмногу да се внимава во вителот на неизбежните војни, во создавањето на новата империја, во револуционерните вознеси на новите генерации во подем, кои на крајот се соочуваа со енигмата на владеењето!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Најдовме слободни мигови на височинката на Свети Наум, на подводната гранична линија, која ги делеше моите две земји, Македонија и Албанија, да разговараме за минатото.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Според неговата длабока, интуитивна логика, со која најчесто се спротивставуваше речиси на наследената инерција на фаталноста, настојуваше да открие некаква трајната закономерност, крај силните барабани на дијалектичката патетика на новите времиња, дека токму при падовите на империите, се отвора пандорината кутија на со векови потиснувани страсти, на идеалите на поданиците на Империите, на многубројните народи кои биле потчинети на една власт на чие чело бил императорот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Денес, на пример, според неговиот резон триумфира една вера, една идеологија или едно уверение.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
При тоа, новиот износ на старосна пензија за ова лице ќе се утврдува според неговиот вкупно навршен пензиски стаж и остварени плати (чл. 10). 6.  Одлука на Уставниот суд на Република Македонија, У. бр. 25/2008-0-1 од 10 септем- ври 2008 година. 103 ЗАКОН ЗА ВРАБОТУВАЊЕ НА ИНВАЛИДНИ ЛИЦА Законот за вработување на инвалидни лица (ЗВИЛ) е донесен во 2000 година 1 и има претрпено седум измени и дополнувања, 2 по еднаш во 2004, 2007 и 2009 и по два пати во 2005 и 2008.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Туку... гледа господ и секому ќе му даде според неговите дела. – He пцалај, прчу не пцалај... има душа, нема душа во нас.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Господ наш Исус Христос се гледа и секому ќе му даде според неговите заслуги.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
На залезот од животот на Татко, најстариот брат, не без тага во душата, му беше рекол дека е време, според неговото сеќавање, според сеќавањето на Мајка, да ги состават семејните стебла.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тогаш тој ѝ раскажуваше, според неговите претпоставки, од кој паша потекнувало огледалото, како дар на нивното семејство, ама не можеше прецизно да се сети.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сталин сакаше, поврзувајќи го Белото море со Балтикот, со градење на канал во текот на десет години, да го стигне Запад кој според неговите пресметки бегаше за околу седумдесет години.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Но настаните не се одвиваа според неговиот план.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Што се однесува до постапките на Раде кон мене, одамна имав заклучено дека се однесува со внимателна наклонетост, иако, според неговите сфаќања, ние, луѓето од перото, бевме претставници на некоја чудна фела, недоволно дефинирана во ставовите; млитава во односите; недозволено либерална во постапките, и тоа токму во моменти кога ни бил потребен поцврст фат!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Филип Д. од своја страна не пропушти да напомене дека според негово мислење сепак ќе беше подобро недоразбирањата да се расчистуваат овде, на влезот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„ а тој само се насмевна, како да беше негова заслугата што сè се одвива според негова волја и дури тогаш седна на оној стол што му се потсечени нозете а дланките ги качи на колената; знам оти токму така постапуваше секогаш кога нешто очекува но не дај боже тоа нешто да биде од оние, лошите; а потоа неколку долги моменти со своите суви очи шеташе внимателно, како да бара нешто што намерно е скриено од него.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сите, според неговото искажување, беа крадци и арамии.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ни даде визија за маргината како центар, за цивилизацијата како рог на изобилство на своето незадоволство, за културата како збир на нејзините отпадоци, стилизирани субкултури.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Беше тоа само момент, се раз­бира, но беше прекрасно да се знае дека еден хомосексуалец со работничко по­текло од Питсбург може да го измени светот според неговата визија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Моќта на зборот, според неговата теза, може да се прекине со употреба на ножици. 6 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Темниот гламур на нејзината френезија за нас беше амблем на возможна сатурналија - како визија за робови во улога на господари, за американските книги, филмови и слики и музика, сѐ заедно, одеднаш, во прекрасна збрка, вон секаква трезвеност и непорочност, лудило или симпатија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не паметел судбина на друг народ, барем според неговото сеќавање, дури и семејство да биде поделено со границата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во овие обележја, според неговото кажување, се темелеше неговиот идентитет.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Му се восхитував на сонот на Амин Малуф, како на сорствен сон на Балканот: Го сонувам денот кога ќе можам целиот Блиски Исток да го викам Татковина, како што тоа сега ми се Либан, Франција, Европа; да ги викам земјаци сите нивни жители: муслимани, рисјани, Евреи...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И покрај фактот што вистината за настаните во Македонија во американскиот печат полека си го пробивала своето место, односно може да се каже - задоцнетата вистина за носителите на отпорот, американскиот политички естаблишмет, по смртта на Рузвелт, влегол во сферата на "реалната политика" и застанал во одбрана на интересите на западната демократија во Грција и во Турција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Исто така, тој нагласил дека е противник на „сегашната бугарска политика за давање премин на Германија во сите правци“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Според неговите информации, неколку „унгарски Македонци, кои претходно целосно му било предани на Михајлов, сега поради нивните симпатии спрема Германците“ ја изгубиле неговата довербата.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Според неговите согледувања, од тогашното расположение меѓу политичките кругови во Бугарија, „четириаголникот Горна Џумаја-Разлог-Неврокоп-Петрич ќе биде дел од македонската држава“, додека проблемот со грчката граница, како што забележува М Вестерн, е многу чувствителен, и покрај тоа што никој не можел да го оспорува фактот дека зоната меѓу Лерин и Солун е „населена со Македонци, кои малку се разликуваат од нивните роднини северно од границата“, а „Солун е природно пристаниште на областа“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Не очекуваше дека толку многу ќе застранам од линијата на предвидувањата според неговата шема.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Медиокритетската и цмиздрава желба за сопствена потврда во очите на другите за нас не постои - постојат пределите на мислата, екстатичните полиња на дигиталната комуникација во кои секој се прифаќа и доколку воопшто се вреднува тогаш тоа се прави исклучиво според неговиот интелектуален производ.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа е исковано во онаа библиотека од која никогаш, според негови зборови, не се осмелил да излезе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Американскиот поет Џон Ешбери рече за Борхесовата уметност дека е “дело на еден метафизички Фаберже” и споредувајќи го со Кафка додаде: “Го читавме Кафка делумно поради некаква нужда; Борхес го читаме од уживање, додека нашата сопствена рамнодушност ужива во страшната но снажна претстава на еден разбаштинет космос”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И според ништо друго. интелектуална кооператива BASTARD okno.mk | Margina #32-33 [1996] 12 Роберто Гонсалес Eчеварија БОРХЕС И ДЕРИДА Margina #32-33 [1996] | okno.mk 13
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Бидејќи Борхес човекот беше лишен од светот, светот беше немилосрден одново покажувајќи дека е дојдено до тоа дамнешно разидување во кое тој толку веруваше - помеѓу него самиот, како уметник, и светот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Изземајќи ја Марија Кодама - неговата стара студентка и пријателка, лик на ќерка и жена - Борхес умре во најпотполна самотија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тетка ми Орденка е крсетна според неговото име Ордан Михајловски, партизански - Оцка, а јас пак, според партизанското име на една негова соборка која што ја викале Веда.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Не само што тоа, според неговите сфаќања, беше срамота поради другите туку тој би се срамел и од самиот себеси.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)