Тој содржи слики на геј-луѓе, како и стрејт-икони со кои се идентификуваат, култура на геј-идентитет, како и култура на геј-идентификација, и младост и старост, и геј-луѓе и стрејт-луѓе.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Геј-културата може да се однесува и на главнотековни дела што ги создале, главно, уметници хетеросексуалци, плус некои настрани што се во плакар, а кои геј-луѓето селективно си ги присвоиле и ги преупотребиле за антихетеронормативни цели.
Ваквава поделба, се разбира, не е ниту водоотпорна ниту апсолутна.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ѕирнете ја и ќе си помислите – сред колумбиски дрег-кралици, геј-полицајци, групи од геј-младинци и едно чудо индијански семејства што ракоплескаат отстрана – дека штотуку сте стапнале во самото срце на недофатливата геј-култура.“
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Нејзиното упатување на сцена од првата од летните паради на Геј-гордоста во Њујорк, онаа во Џексон Хајтс на 1 јуни, е замислена да ги опфати сите тие спротивности: „Гордоста во Квинс во 2008 г. и натаму е една од најживописните, најнеискомерцијализираните и етнички најразновидните фестивали.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)