асоцијативен (прид.) - и (сврз.)

Со исклучок на каузалните односи - поточно, со потенцирање на акаузалноста - се раскинуваат сите традиционални поврзаности на елементите на фабулата, и оваа се распршува во фрагменти коишто, „збогатени” со асоцијативен и еруптивен квалитет, неретко симулираат едно магливо, односно скоковито движење на смислата карактеристично за сонот - според некои критичари, „идеалното експресионистичко дело” (Франк Тис). Маргина 36 77
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Во многукратните асоцијативни и симболички зрачења на македонскиот збор, именките и придавките како да ми открија еден до сега незнаен и недостапен свет.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)