безличен (прид.) - и (сврз.)

Јурак – од подземјето на Метрополата, макро. Јованчо Крстов, службеник на Табановце. Цвета – келнерка, безлична и безначајна.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Се добива „апсолутна идеја“ на логичките категории, којашто е безлична и многулична, никогаш не мирува и чијашто природа е „вечно да се движи.“
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
Значи: душата на животното е безлична и никакво духовно својство и усовршување не му е потребно; со умирање на телото - умира и таа со него.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)