Ми се чинеше дека сум во самото срце на вселената и дека бестелесно низ неа патувам, во бесконечниот простор и бесконечното време.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Мавтав со нозете низ темниот воздух и не ја чувствував нивната тежина.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
4. Трансценденција Магијата на уметноста на Пишувањето / Читањето продолжува да лебди „во празнината на еден потенцијално бесконечен простор на можни толкувања“, како што со право забележува Умберто Еко во своето дело Граници на толкувањето.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
И токму ни рече да го отвориме учебникот и да погледнеме што треба особено да запаметиме. Ѝ рече на Софче полека и јасно да чита: - Вселената е бесконечен простор исполнет со милијарди ѕвезди и други небесни тела.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Веројатно и наставничката ги сака овие фантастични работи, па со занес ни раскажува за вселената.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Веднаш од првиот час географијата многу ме заинтересира.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Лудилото на безграничноста на сега рационално формулираниот бесконечен простор и неоплатоничарското учење за идеите сега конечно секуларизирано во хиперсубјективизмот е засилено и го потврдува отпорот спрема средиштето и кружницата на класиците на ренесансата.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Смее ли да си признае дека никогаш не бил заситен од радоста?
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Неговите дела го зацврстуваат сидеричното време и бесконечниот простор во затворен уметнички предмет.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)