Ако реков жеден ништо не ти кажав.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
И гледај - место в соба, се најдов во бескрајна пустина, поклопена со усвитено сонце.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Зад нив останале камења за околу пет воденици а сипаничавиот пат како да ги водел кон бескрајни пустини од кои и човекот и змијата се иселиле.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Барале по птичјите седалки јајца и се задоволувале со корења од ретко сретнатиот хумус, ги заменувале скршените оски на двоколките и ги крпеле тркалата или јаремите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)