Убиената гугутка на ист начин, како и врапците, се приготвувше за божиќната жртва.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но зошто беше допуштено да се убие само една птица, секој од домаќинството добиваше само по едно перченце од неа: децата ги делеа крилцата, мажите и најстарите синови копанчињата, а женската челад белото месо.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)