На крајот, пуштија весела комедија и ние, заборавајќи на сѐ, весело се смеевме.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Додека траеше музиката, дамата ме јадеше, велејќи дека за две недели на познанство јас не можев да ѝ купам парфем, а меѓу другото, прашина во очи фрлам и делам рубли лево и десно.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)