Арена понекогаш ја опишуваат како колекција на визуелни документи од Бојсови објекти и перформанси од 60-ите и раните седумдесетти.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Единствен визуелен документ што го имаме за неговиот престој таму е една фотографија на уметникот, седнат во гондола, што ја снимила Дрејер: облечен во костум и вратоврска, седи удобно, но со некој збунет израз на лицето.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Пролетта 1926 година Марсел Дишан престојуваше неколку дена во Венеција со американската колекционерка Кетрин Дрејер.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Иако Арена е веројатно единствената Бојсова инсталација во која фотографијата има главна улога, таа овде не беше користена како медиум за лично искажување; додека Бојс систематски собира; фотографии каадешто се прикажаани тој и неговите дела, самиот никогаш не користел апарат.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Се разбира дека е погрешно да се гледа „Етант доне...“ како нешто малку повеќе од обичен визуелен документ за врската меѓу Дишан и Марија Мартинс.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Се разбира, темата на сексуалната фрустрација - која е само една од подтемите на „Големото стакло“ (додворувачот никогаш не остварува физичко единство со својата невеста) - може лесно да биде поврзана со „Етант Доне...“ со оглед на тоа што ја знаеме врската на ова дело со Марија Мартинс, жената со која Дишан никогаш нема да може да оствари сигурна и трајна врска.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)