Слично како во светски познатата, на многубројни изложби поставена Shaw-овата           инсталацијачитлив град, тука е и 3D компјутерската, симулациска графика на просторот, во кој           лебдат букви и зборови, значи текстуални облици, коишто гледачот ги посетува врз основа           на своето навалување (на пр. само завртување на столот), ги разгледува од сите страни, се           вози околу нив.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 15-16“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Виртуелната активност на посматрачот е овозможена токму од тој домашен,           хуманизиран интерфејс во форма на стол; тоа ни укажува на авторовата досетливост да ја           симулира во уметнички медиј вистината на текстот на Вирилио за „последното возило”.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 15-16“
              
              (1995)