висок (прид.) - оџак (имн.)

Направив убаво огниште: со синџир, со полица, со чингели, со тланик, дигнав висок оџак и утринум гледав со чадот нагоре како шетаат и моето тело и моето дивно име: ниско под земјата – високо над ѕвездите.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Излезе месечината. Онака сонлива, се удри од висок оџак. Офна. Едната страна ѝ набабре.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Писна ноќна птица, според моја процена ут. Можеби се растажи над месечината.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ми го беше привлекол вниманието облакот кој откако ги пречекори црвените покриви на куќите на Водно веќе наближуваше кон црниот гајтан што се размотуваше од високиот оџак на „Турист“.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тој гајтан од чад вистински личеше на појас од огромен џин и имав впечаток дека наближува моментот кога ќе се завитка околу вратот на забрзаниот облак.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Преку такво сте ми сите!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се дере колку што може, се пали...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се бркаат... Рипаат над бездните меѓу високите оџаци...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)