вкочанет (прид.) - лице (имн.)

Влезе висока болничарка со строго вкочаеното лице и ми подаде една книга.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Неколку луѓе лежеле згрчени во мртов сон, неколцина го гонеле жедниот добиток кон вода со насмолени очи на волшебници и маѓосани врз мугреното смирување.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Оние што биле на нозе ја дочекале Ганка со тапо вкочанети лица.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)