вообичаен (прид.) - жив (имн.)

Следната минута не се слушна ниту „грак“, ниту „квак“, сè додека Хорацио, сè уште загледан во исчезнатиот гусак, не се искашла, дозволувајќи му на „Езерце“ да се врати кон својата вообичаена живост и гласност.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Во екот натуристичката сезона, низа улици во Софија се полупразни, без вообичаена живост.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ја немаше вообичаената живост, тивкото задоволство што ќе го чувствував во гласот, кога неколку пати пред тоа ѝ се јавував од Арл.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)