Дотогаш, пред очите ми излегоа луѓето од - Пустенец, изедената сол, моќната компресорска машина, црното мрсно лице и големиот гол стомак на машинистот, мазгата на Атанаса, пожарот, купиштата земја...
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Имам и еден раководител на машината, мешлест човек, кој наутро ја пали, а навечер ја гаси. Другото време, со гол стомак, лежи под сенката на сливата.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)