За миг, погледот му запре врз големите портрети на Тито и на Сталин.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Во дното од салонот, лево од вратата голем портрет од руските императори, наоколу домашни портрети.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
И голем портрет на генералот Стојан.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
На бината, на чиј ѕид висеше голем портрет на Маркос во воена униформа, со прекрстени ремени на градите и обуен во извиткани чизми (секогаш кога го гледав портретот ми се чинеше дека чизмите му беа валкани) излегоа тројца и еден по еден се претставија.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)