градски (прид.) - облека (имн.)

Но на возрасните не им беше по ќефот, имаше нешто несимпатично и големџиско во неговото однесување.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
До нас луѓе облечени во градска облека свиреа на труби и играа оро.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Особено што тоа беа луѓе родени во еден од полските штетли, села со еврејско население, семејство кое судбината го одвои од животот на предците, а трговијата со сточна храна го однесе во Гдањск и пристојно го збогати, овозможувајќи им да скокнат од селската општина во трговскиот сталеж и од грубите ткаенини во префинета градска облека.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Пред самиот почеток на последната Голема војна, кога од Потковицата си беа побегнати доселениците, Алексо се врати од Србија веќе пораснат, со полн куфер градска облека, и им запна за око на момите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)