доверлив (прид.) - човек (имн.)

Џебеџијата е доверлив човек, наш. Убаво ќе ти личи тоа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Да си одиме, му вели гласно на Лазора Перуноски кој е старешина на сојовите кои живеат и работат на Имотот и негов доверлив човек.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Се присетуваме овде на писмото кое на Isabell d’Este ѝ го пратил нејзиниот доверлив човек, Piero de Nuvolaria: „Животот на Leonardo е непредвидлив; тој како да живее од ден на ден...
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Ниротакис имаше манир на доверлив човек од еснафски ред, и секогаш кога зборуваше речиси шепотеше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)