друг (прид.) - ме (зам.)

Заборавив дека нешто друго ме боли.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Паднав и врз мене едни ме прескокнуваа, други ме газеа, се сопнуваа, стануваа, четвороношки се влечеа зад камионите, а јас скршена, лежев крај патот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Вие сте посилен од мене и во подобра кондиција и поубав и помлад и подобро сте облечени. DD ПТ: Ви се допадна ли забавата на отворањето на Tunnel? DD ЕВ: Веќе бев еднаш пред тоа. DD ПТ: Мислите на шеесетите години? DD ЕВ: (се смее) Не, менаџерот или некој друг ме однесе таму неколку дена пред настанот. DD ПТ: Имаше голема посета на изложбата на Клај Олденбург. DD ЕВ: Изгледаше среќен.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Презимето го добив по деда си, кој - покрај мајка ми - најмногу се грижи за мене и често пред другите ме вика нагалено: „Дедово“.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Таму, во Париз, понекогаш го вртам албумот со фотографиите од детство: тие куќички, дворови, сокаци, врамени едни крај други ме потсеќаат само на прочитаните описи на еснафските квартови во определен тип романи за кои чувствувам извесна приврзаност.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И едните и другите ме нарекоа предавник.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
По долго молчење испружи рака кон дворот и рече: - А од овој двор едни ме одведоа како дете и пред овој праг други ме пуштија како старец...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Со едната рака ми ги држи рацете со шмајзерот, а со другата ме дави.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)