друг (прид.) - планина (имн.)

Во честарот, спружен на својата сива сакма, потпрен на десната рака, со кусата манлихера во левата, лежеше навален возрасен човек, на триесет до триесет и пет години.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кога ставаше нужда, за час се наоѓаа на друга планина, и прескакнувајќи ги длабоките долишта и урвини.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Е-е-еј... Е-е-еј... Мојот довик ги надлета зорите, се префрли преку планината, таму го позеде друга планина, трета, петта...
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Жегата се лепеше за мене, сама, сосема сама во пејзажот, од левата страна езерото, од другата планината која се издигаше горе до Гупешкиот манастир за којшто веќе имав слушнато.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Сонувам дека паѓаат бомби, ама на некоја друга планина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Чана гледа многу повеќе од нив: бавчи, дрвја секакви во нив, планината не е голема, само сепак ги наполнува сосема очите и врз неа нема друга планина оти иако е облачно и роморливо, напати ветрето што се подава расчистува по некоја дупка во која се здогледува само небо над неа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
До границата, а оттаму на рамо, со магаре, коњ и маска до другите планиње.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И погледни ги облацине. Горе нив ги дува ветрот, ги кошка де тука де таму, а тие некаде на друго место се појавуваат, натежнуваат, грмнуваат, пак ги снемува и пак се појавуваат некаде на друго место, некаде над друго поле, над други планини над други шуми...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ноќта бргу падна, сијалиците го заменија сонцето во одајките и додека вечераа во кујната, со нурнат поглед во чинијата со манџа Пелагија го откри Егеецот Димостен, Влав од селата на Кожув Планина, човекот со дрвената нога, со убавото лице, со благиот глас, со косата што паѓа врз очите, рече додека тој се биел против фашистите со партизаните, го запалиле неговото село, со другите куќи изгорела и неговата куќа, ама во неговата куќа била неговата жена и деца и оти далеку во други планини со бојови зафатен за несреќата дознава дури кога и тој останал без една нога а се лекувал тука близу Скопје, во партизанската болница Катланово.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
До границата, а од таму на рамо и плеќи, со магаре, коњ и маска до другите планиње.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
А од тука, па натаму се извишуваат Бел Камен, Горна и Долна Арена, Чарно и Краставец, Аљавица, Грамос и многу други планини и врвови каде од 14 јуни до 22 август 1948 година, од двете страни на боиштата гинеше македонската и грчката младина.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
-Види ја другата планина, на спротивната страна и одговори ми зошто таа е сина, кога знаеме дека е обрасната со зелена шума.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)