Беше повлечен, мирен, на мравка не газеше. Немаше татко; татко му умрел во некоја елитна единица во Африка (мислам во Египет!); бил платеник на странска војска, и го напуштил семејството веднаш по раѓањето на сестра му, за да стане војник. Така барем велеше Земанек.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Вилата постојано ја чува гардиската елитна единица СОКОЛИ. - Разбирливо, промрмори Александар.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)