иден (прид.) - ден (имн.)

Идните денови требаше да ја расветлат тајната...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Идниот ден, утрото, во мојот кабинет долго седев во фотелјата со испружени нозе на табуретката и се обидував барем една трошка да сведам на конкретно значење од сето она што во ресторанот „Зона” си го кажавме со мојот началник. Попусто.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И сега таа се китеше пред неговите очи со своите ѕвечкави низалки, а тој не мислеше ништо, не чувствуваше дури ни глад, беше за сето време свесен само дека може да се спрема за во некој од идните денови да си замине назад, дома.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Имаше меки стапки, имаше едно проклето чувство, на половична присутност, на половична будност, еден голем дел од него талкаше некаде изгубен, но тоа беше единствениот начин да се поминат сите тие идни денови, навредлив но неизбежен.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сега се доближуваше до сандакот и немаше никакви илузии за тоа колку храна му беше останата за идните денови во него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа беа врвовите од крошните на највисоките буки, со кои беше обрастена сета таа угорница, која тој требаше да ја искачува целиот иден ден.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа беќе безработното меткање и мртвилото на нивниот крај од улицата во сите идни денови.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И тоа беше сѐ. Беше сета храна, што ја имаше за сите идни денови, во кои допрва требаше да ја пречека водата, а после да може и да поработи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но тие сепак се случуваа. Таму во темничиштето.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Веројатно не сум на чисто и во врска со средбите и разговорите што се случуваа во некои од идните денови.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се плашев за секој иден ден, треска ме тресеше од таквото однесување на големото преродено момчиште; јас со сигурност можев да претпоставам дека тој ѓаволски се преправа спремајќи се за иднината.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Идниот ден нѐ напикаа во товарен воз, и започна нашето патување.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Станав и реков дека ќе дојдам пак идниот ден.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Идниот ден не го најдов дома. Го немаше ниту деновите потоа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Впрочем знаете и од порано дека зборот е самиот човек, кога човекот ќе го снема во некој од идните денови зборот ќе го објаснува и него но и времето во кое е создаден, укажувачки истакна професорот Седларски.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)