иден (прид.) - момент (имн.)

Во идниот момент беше дури и поодреден: тој сметал дека трагата што ќе го доведе до татко му веројатно водела кон борците што гостувале во нивниот дом по онаа позната борба зад Сина Скала.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој бил речиси сигурен дека станува збор за поединец од групата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И покрај мојата жестока спротивтавеност за нејзиното вмешување во мојот случај наеднаш откривам дека ѝ должам голема благодарност поради загриженоста и заземањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Сакаш да те стоплам? - праша речиси без глас, и јас бев сигурен дека таа настојува со сите свои можности вистински да ми помогне.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Си ја замислував дури и изненаденоста на нејзиното лице кога ќе ги забележи моите пораки.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Знаеш колку долго чекав да ги слушнам? - се радуваше таа на некој чуден детски начин, а во идниот момент ми ја затвори устата со нејзината. Ме бакна!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Па сепак, од потребата за конкретна акција ме одвраќаше помислата дека веќе во идниот момент Катерина ќе ја поткрене главата од перницата (се разбира под претпоставка дека го избрала креветот како место за починка) и ќе ги здогледа книвчињата чијшто број постојано се зголемуваше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Знаете, напати, кога ќе си ја дозволеше слободата да избувне веќе во идниот момент ќе се сепнеше: - Како да претерав малку, а?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- А потоа како извинување следеше објаснувањето дека живееме во тешко бурно доба, дека нервите ни се изарчени, а време за починка за жал немаме.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Помислив: ветрушка на страста! Но веќе идниот момент се премислив.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зафатен сум од мислата дека јас ќе биде творецот на пријатниот ден што ќе уследи штом ќе пламне огнот, а веќе во идниот момент ќе бидам со Катерина и тоа благодарејќи на оној непријатен разговор за неа со Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Додека зборуваме за тоа како се бавиме со состојбите на нашите сетила всушност трагаме по корените на нашата болка - зборуваше Стариот писател или се обидуваше да ги нафрли пред нас своите стравувања или несогласувањата, недоразбирањата што можеби во идниот момент ќе наидат.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Во идниот момент го чувствував веќе телото на Катерина до своето.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Бев многу несреќен кога сфатив оти во идниот момент ангелот ќе одлета а јас по којзнае кој пат ќе останам сам во темнината.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)