карпест (прид.) - брег (имн.)

Бучи огромна, нескротена и разјарена и, удирајќи на карпестите брегови, ги влече распенетите и бистри води.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Самотија. Питомина и тишина. Одвај чујно, туку-речи, лижејќи го карпестиот брег, плискаат езерските бранови.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Па кога наредната есен надојде реката, не можеше да го пробие насипот и го сврте својот тек кон карпестиот брег.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Со загадочна насмевка се провлекуваше низ блутникавите рефрени и распашани подвриснувања и оставајќи ги се спушти до солениот, карпест брег, со поглед закован врз смиреното море, над кое трепетливо испаруваше Месечевиот бакнеж.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
“ Е, тој Велко, се сеќавам како дете, фатил едно лето да забива колје, да трупа камења, да прави насип и да ја свртува реката кон карпестиот брег од спротива.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
И таму, седнат над карпестиот брег, и јас ја барав мојата Итака.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)