По нив, по спилите, местото околу нив, неколку квадратни километри, се именува Камен.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Од тоа, по Втората балканска војна и Букурешкиот договор од 1913 година првин, и потоа по Првата светска војна и Нејскиот договор од 1919 година, и со жирирање на Англија, франција и Русија, додека италијанската делегација поднесе еден нацрт подготвен од полковникот господин Кастолди со барање да се уреди Македонија како автономна област по образец сличен на оној што е прифатен за Рутенија, односно Украина: Грција зграби 34.456 квадратни километри, односно цела Приморска Македонија, со историската, политичката и културната престолнина на Македонија - Солун, Бугарија 6.798 квадратни километри со културното и политичкото средиште на сиот тој крај Горна Џумаја.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Јужната граница оди по јужниот вододел на реката Бистрица и во источна насока стигнува до Солунски Залив) се простира на 67.741,2 квадратни километри.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Албанија 713 квадратни километри со делови од Охридско и Преспанско Езеро; делот, пак, што од живиот македонски организам во таа европска лудничка касапница го уќари Србија, 25.774 квадратни километри, односно 25.411 квадратни километри без Качаничка Клисура, без горниот ток на Лепенец, Прешовска пресека и најсеверното македонско културно и духовно жариште, манастирот Прохор Пчински, Македонците, при крајот на Втората светска војна, на Илинден, на 2 Август 1944 година, го изборија, во државните граници на ФНРЈ, за национална држава на сиот македонски народ, заснована врз суверенитетот на народот - Социјалистичка Република Македонија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
— А да ги налегнеме оние сто, — двесте души аскери во Витолишта, доста е само Толе со Мариовците.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ќе се расправиме со него во една ноќ и целата оваа територија ќе ни биде слободна. Не е мала. Сто квадратни километри.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Овој плоштад се шири на огромно пространство, на повеќе стотици квадратни километри.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Потоа во развиениот динамички период 4век п.н.е како стеснет облик на Обединетото Царство на Горна и Долна Македонија, создале Историска Империја на три континенти со теорија голема 3.8 милиони квадратни километри.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Парадоксот беше во тоа: тие, надвор од циркусот имаа сѐ, ја имаа целата планета, милиони и милиони квадратни километри; ние, во циркусот имавме круг со радиус од одвај дваесет метри, а сепак го имавме целиот свет (сум пресметал дека, според формулата πr2, тоа е само површина од 1256м2.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Имено, повеќето од нив беа Мариовци од селото П’чишта кои оваа година ја откупија планината од Селим-бег од Солун за триста и седумдесет гроша – дваесет квадратни километра борова, букова и дабова гора со не помалку рудини и пасишта, за да не им клава бегот сточари Власи и Мијаци, а нивната стока да умира за вода, паша и од жештина долу крај селото.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Авторот не наведува колкава количина железо и олово во исто време и на истиот простор чија површина изнесува 5 километри во должина и 2 километри во ширина ( 5х2= 10 квадратни километри) фрлија минофрлачите, тенковите, артилеријата и пешадијата.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)