Тито како владетел ја имаше харизмата на ослободителната борба против фашизмот и обединувачката мисија на Југославија, но и макијавелистичката, комунистичка доктрина на владеењето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Всушност, заклучи авторот, Митко Кривашија воопшто и не беше комунист туку само наивен човек кој важеше за добар и чесен, за кого практично непостоечката и неостварлива правда беше идеал од којшто тој не можеше да се откаже и истовремено беше уверен дека само комунистичката доктрина би била способна правдата како што тој ја замислуваше да стане стварност на секојдневието.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)