Затоа во нејзината критика на Арент, 115 Seyla Benhabib, “Models of Public Space: Hannah Arendt, the Liberal Tradition, and Jürgen Habermas” in Habermas and the Public Sphere, ed. Craig Calhoun (Cambridge: MIT, 1996), 75. 98 Сејла Бенхабиб на овој анти-демократски, елитистички и конкурентен модел на „агонистички“ јавен простор му го спротивставува моделот на „асоцијативен“ простор од Арентовата претходна студија за тоталитарната идеологија, „Потеклото на тоталитаризмот“ (1951).
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Спротивно на тоа, домашната и приватната сфера, oikos, е ограниченa на оние кои не се мажи, не се сопственици на имот и не се Грци.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)