ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Како втора опсервација, забележете дека тоталитетот од сите лингвистички ентитети, односно, самата текстуалност, е структурирана според една бинарна опозиција.

6. Дерида и Витгенштајн Сепак, ова поставува еден очигледен проблем кога ќе го примениме на Деридините сопствени дела.

Затоа што ознаката знак секогаш била разбирана И одредувана, според нејзиното значење, како знак-на, некој означител што реферира на некое означено, означител различен од неговото означено.

Она што на сите такви ентитети им е заедничко е нивното претпоставување на метафизика(та) (на присутност); најпосле, самиот знак, од кој се составени сите лингвистички ентитети е метафизички поим par exellence.

Самиот поим на присутност, срцевината на метафизиката е според тоа запишан во секој лингвистички ентитет, И оттаму парот присутност/отсутност е тој што ја структурира самата текстуалност.

Ова може да се согледа доколку се спојат две опсервации.

Како прво, забележете дека деконструкцијата е некаква операција што се применува на некој текст, или, поопшто, колекција од лингвистички ентитети (реченици, слики, итн.) структурирани според некоја бинарна опозиција.

Така, (4, стр. 27): ... différance, тогаш, е некаква структура И некакво движење кое веќе не може да се сфати врз основа на опозицијата присутност/отсутност.

Да ги сумираме двете опсервации: првата е дека ако е деконструиран еден текст доаѓаме до еден поим, за кој не можат да се изразат никакви факти во споменатиот текст; втората е дека поимот за différance се добива со деконструирањето на тоталитетот на сите лингвистички ентитети.

Ние немаме ниеден јазик - никаква синтакса ниту речник - кој би ѝ бил туѓ на оваа историја (на метафизика); не можеме да изговориме ниту еден единствен деструктивен став кој веќе не се вовлекол во формата, логиката, И имплицитните поставки на токму она што сака да го оспори.

Да земеме еден од бројните примери: метафизиката на присутност е разнишана со поимот на знак.

Кој поим се добива кога е деконструиран парот присутност/отсутност?

Преку ова двојно, И прецизно раслоено (стратификувано), поместено И поместувачко, писмо, ние исто така мораме да го одбележиме интервалот помеѓу инверзијата, која го снижува она што било возвишено, И нападното појавување на еден нов “концепт”, концепт кој повеќе не може да биде, И никогаш не би можел да биде вклучен во претходниот режим.