мал (прид.) - воденица (имн.)

„Јас ја сакам оваа мала воденица, Кети“, рече Рози.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Клупата не беше удобна, а таа не знаеше од кои причини Кети го постави плетениот стол на тревникот, но нејзе оваа клупа ѝ се допаѓаше затоа што таа беше сместена крај малата воденичка за мелење на жито, која ја пееше својата таинствена песна, и беше поблиску до бавчите.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Некои од птиците, а особено црвеношијките, сè уште живо пееја, дури и по стемнувањето, а имаше и звуци на штурци, а Милановата мала воденица за мелење на жито брмчеше како големо водно коњче.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тие тешки вреќи со пченица се носеа кај малата воденичка во долот да се сомелат : зрно по зрно, па дури тогаш можеше да се добие лебното брашно...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
И мајка ми како мала ме викаше „моја мала воденица која никогаш не престанува да меле“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)